ವಿಜ್ಞಾನ ಎಂದರೆ ಅಂಕಗಳಲ್ಲ, ಕಲೆ ಎಂದರೆ ದಡ್ಡತನವಲ್ಲ!!

ಈ ಲೇಖನವು 25 ನೇ ಜನವರಿ, 2011 ರ ಕನ್ನಡಪ್ರಭದ, ಕಾಲೇಜುರಂಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.
 
"ಸರ್, ಮೊನ್ನೆ ಸಂಗೀತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಇತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಕ್ಲಾಸ್ ಗೆ ಬರ್ಲಿಕ್ಕಾಗ್ಲಿಲ್ಲ" ಅಂತ ಅಧ್ಯಾಪಕರ ಹತ್ತಿರ ರಜಾರ್ಜಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರೆ, "ಹಮ್. ನಿಮ್ಮದು ಯಾವಾಗ ನೋಡಿದ್ರೂ ಇದ್ದದ್ದೆ. ನೀವು ಸೈನ್ಸ್ ಸ್ಟೂಡೆಂಟ್ ಅಲ್ವಾ? ಹಾಗಿದ್ದ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮದೆಂತದ್ದು ಸಂಗೀತ ಅಂತೆಲ್ಲ? ನೀವು ಹಾಗೆಲ್ಲಾ ಹೋದರೆ ಸೈನ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಕ್ ತೆಗಿಲಿಕ್ಕಾಗುದಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ಓದಬೇಕು. ಸೈನ್ಸ್ ಕಲಿಯುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಮುಂದೆ ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟ ಉಂಟು. ಗೊತ್ತಾಯ್ತಲ್ಲ. ಇನ್ನಾದ್ರು ಸಂಗೀತ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಕ್ಲಾಸ್ ತಪ್ಪುವುದನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಮೆ ಮಾಡಿ" ಬೋಧನೆಯ ಮಳೆಗರೆದರು. ಇದು ನನಗೆ ಹಲವು ಬಾರಿ ಹೇಳಿದ ಮಾತೇ. ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ನಾನು ಈ ರೀತಿ ಹೇಳಿಸಿಕೊಂಡಾಗಲೂ, ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ, ’ಇವರುಗಳು ಯಾಕೆ ಈ ರೀತಿ ತಮ್ಮನ್ನು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ’ ಅಂತ. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಅದೆಷ್ಟು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು?! ಆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯ ಶಿಕ್ಷಕರು ನಮಗೆ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವೇನು?! ವೇದಿಕೆಗೆ ಹತ್ತಲಾರೆ ಅಂತ ಮುದುಡಿ ಕುಳಿತವನಿಗೂ ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿ ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಬರುವಂತೆ ಮಾಡುವ, ಅವನಲ್ಲಿರುವ ಸಭಾ ಕಂಪನವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಪ್ರೌಢ ಶಾಲಾ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬರುವಾಗ, ನಮ್ಮನ್ನು ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ಎಳೆದು ತರುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಕರು ಆಸಕ್ತಿ ತೋರದಿದ್ದರೂ, ತಮ್ಮ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿಭೆಗೆ ನೀರೆರೆಯುವುದಕ್ಕಂತೂ ಖಂಡಿತಾ ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗೆ ಪಾಠಗಳು ತಪ್ಪಿ ಹೋಗಿದ್ದರೆ, ಅವನನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಕರೆದು ಪಾಠ ಮಾಡುವ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೂ ಎಷ್ಟೋ ಮಂದಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಹತ್ತನೇ ತರಗತಿಗೆ ತಲುಪುವಾಗ ಓದಿನ ನೆಪದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಇತರೆಲ್ಲಾ ಪಠ್ಯೇತರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಸ್ಥಗಿತಗೊಳಿಸದೇ ಮುಂದುವರೆಸಿದರೆ, ಪಿ.ಯು.ಸಿ. ಯಲ್ಲಿ ಆತ ವಿಜ್ಞಾನ ವಿಷಯವನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಸಾಕು. ನಂತರ ಅಧ್ಯಾಪಕರೇ "ನೀನಿನ್ನು ಅವುಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಹೋದದ್ದು ಸಾಕು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತು ಓದು ಅಂತ ಮೊದಲಾಗಿ" ಉಪದೇಶ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಮಾತನ್ನೇ ನಂಬಿದ ಎಷ್ಟೋ ಮಂದಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಓದಿಗೆ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ, ಬಿ.ಎಸ್ಸಿ. ಅಥವಾ ಇನ್ನಿತರ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಪ್ರೊಫೆಷನಲ್ ಕೋರ್ಸ್ ಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರೆ ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಜ್ಞಾನ ಶಿಕ್ಷಕರು ಬೋಧಿಸುವುದು ಇದನ್ನೇ. "ಓದಿ, ಮಾರ್ಕ್ ತೆಗೆಯಿರಿ. ನಿಮ್ಮ ಸಂಗೀತ, ಭರನಾಟ್ಯ ಎಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಮಾಡಬಹುದು" ಎಂದು. ಅವರ ಮಾತನ್ನು ಮೀರಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯು ಇತರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡರೆ, ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದಂತೆ ತಿಳಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಕೇಳದಿದ್ದರೆ ಬೈಯ್ಯುವುದಕ್ಕಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇತರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಮುಂದೆ "ನೀನು ವಿಜ್ಞಾನ ಕಲಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ ಬಂದದ್ದು? ನೀನು ಅದನ್ನೇ ಕಲಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು" ಅಂತ ಗೇಲಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಇದರರ್ಥವೇನು? ವಿಜ್ಞಾನ ಕಲಿಯುವವನು ವಿಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿರಬೇಕೆಂದೇ? ಸ್ಪೆಷಲೈಜೇಷನ್ ಮಾಡುವುದೆಂದರೆ, ನಮ್ಮನ್ನು ಇತರ ವಿಷಯಗಳಿಂದ ವಿಮುಖರಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೆಂದೇ? ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ವಿಜ್ಞಾನದೊಂದಿಗೆ ಇತರ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಹವ್ಯಾಸ ಇದ್ದರೆ ಅದು ನಮ್ಮನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಕಾರ್ಯಶೀಲರನ್ನಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಸಮಾಜದೊಂದಿಗೆ ಒಡನಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಸಭಾ ಕಂಪನವನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ದಾರಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ಹಲವಾರು ಮಂದಿಗೆ ಪರಿಚಿತರನ್ನಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮಾನಸಿಕ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ಉದಾಹ್ಹರಣೆಗೆ ಸಿಗುವುದು ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಗೌರವಿಸುವ ಡಾ. ಅಬ್ದುಲ್ ಕಲಾಮ ಅವರು. ಅವರೆಷ್ಟು ಶ್ರೇಷ್ಠ ವಿಜ್ಞಾನಿಯೋ, ಅಷ್ಟೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸಂಗೀತಾಸ್ವಾದಕ. ಅವರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ. ವಿಶ್ವವಿಖ್ಯಾತ ವಿಜ್ಞಾನಿಯಾದ ಐನ್ ಸ್ಟೀನ್ ಅವರು ವಯೊಲಿನ್ ವಾದನವನ್ನು ತಮ್ಮ ಹವ್ಯಾಸವಾಗಿಸಿಕೊಡಿಂದ್ದರು. ಭಾರತಕ್ಕೆ ವಿಜ್ಞಾನ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟ ಸರ್. ಸಿ.ವಿ.ರಾಮನ್ ರವರು ತಮ್ಮ ಪತ್ನಿಯಿಂದ ಸಂಗೀತಾಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವರು. ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ? ೨೦೦೯ರಲ್ಲಿ ನೊಬೆಲ್ ಪಡೆದ ವೆಂಕಟರಾಮನ್ ಅವರು ತಮ್ಮ ಮಗ ರಾಮನ್ ರಾಮಕೃಷ್ಣನ್ ಅವರನ್ನು ಸಂಗೀತಗಾರನನ್ನಾಗಿ ರೂಪಿಸಿರುವುದು ಅವರಲ್ಲಿರುವ ಸಂಗೀತದ ಆಸಕ್ತಿಗೆ ಕನ್ನಡಿಯಾಗಿದೆ.     ಹಾಗಾಗಿ, ನಾನು ಅಧ್ಯಾಪಕರುಗಳಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾಪಿಸುವುದೇನೆಂದರೆ "ದಯವಿಟ್ಟು, ವಿಜ್ಞಾನದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೂ ಇತರ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಡಿ". ಮತ್ತು ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರಿಗೆಲ್ಲಾ ಸಲಹೆ ನೀಡುವುದೇನೆಂದರೆ, "ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ಅದು ನಿಮಗೆ ಬದುಕಿನ ದಾರಿಯನ್ನು ನೀಡದಿದ್ದರೂ, ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಿ. ಆದರೆ ಇತರ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಬೇಡಿ".  

ರಾಮ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಗಾಯನ - ಸಾಗರ ಶಯನ ದರ್ಶನ

 

       ªÀgÁ½ gÁUÀzÀ ¸ËAzÀAiÀÄðªÀ£ÀÄß vÀªÀÄä D¯Á¥À£ÉAiÀÄ ªÀÄÆ®PÀ ¸ÀAVÃvÀ gÀ¹PÀjUÉ vÉgÉ¢qÀÄvÁÛ, ‘Kn d£Àä«Ä¢ ºÁ N gÁªÀÄ' PÀÈwAiÀÄ£ÀÄß WÀ£ÀªÁV ºÁr, ‘¸ÁUÀgÀ ±ÀAiÀÄ£ÀĤ, vÁåUÀgÁd£ÀÄvÀĤ' JA§ ZÀgÀtzÀ ¸Á»vÀåPÉÌ £ÉgÀªÉ¯ï ªÀiÁr, ¸ÁUÀgÀzÀ C¯ÉUÀ¼À Kj½vÀUÀ¼À£ÀÆß CzÀgÀ eÉÆvÉUÉ ±ÀAiÀÄ£ÀzÀ ±ÁAvÀvÉAiÀÄ£ÀÆß MqÀUÀÆr¹ gÀ¸ÀzËvÀtªÀ£ÀÄß ¤ÃrzÀªÀgÀÄ ZÉ£ÉßöÊAiÀÄ ¤ªÁ¹ «zÁé£ï n. «. gÁªÀiï ¥Àæ¸ÁzïCªÀgÀÄ. d£ÀªÀj 2, 2011 gÀAzÀÄ ¸ÀļÀåzÀ ²æà ZÉ£ÀßPÉñÀªÀ zÉêÀ¼ÀzÀ ªÀoÁgÀzÀ°è ¸ÀÄ£ÁzÀ ¸ÀAVÃvÀ PÀ¯Á±Á¯É, ¸ÀļÀå EzÀgÀ ªÁ¶ðPÉÆÃvÀìzÀ ¥ÀæAiÀÄÄPÀÛªÁV £ÀqÉzÀ PÀbÉÃjAiÀÄ£ÀÄß ¥ÀlÚA ¸ÀħæºÀätå CAiÀÄågï CªÀgÀ C¨sÉÆÃV gÁUÀzÀ ªÀtð ‘JªÀéj ¨ÉÆÃzsÀ£À' zÉÆA¢UÉ DgÀA©ü¹zÀgÀÄ. ªÀtðzÀ ZÀgÀtzÀ ¨sÁUÀªÀ£ÀÄß w±Àæ UÀw ºÁUÀÆ ZÀvÀÄgÀ±Àæ UÀwAiÀÄ°è ¸À«Ää½vÀUÉƽ¹ ¸ÀÄAzÀgÀªÁzÀ gÀÆ¥À PÉÆlÖgÀÄ. ªÀÄÄAzÉ ¨ÉÃUÀqÉ gÁUÀzÀ ªÀÄÆ®PÀ ‘ªÀ®è¨sÀ £ÁAiÀÄPÀ¤UÉ' ªÀA¢¹zÀgÀÄ. £À½£ÀPÁAw gÁUÀzÀ°è ‘ªÀÄ£À« £Á¼ÀVAZÀ gÁzÀmÉÃ' PÀÈwAiÀÄ£ÀÄß ¨sÁªÀ¥ÀÆtðªÁV ¥Àæ¸ÀÄÛvÀ¥Àr¹zÀ £ÀAvÀgÀ, azÀA§gÀA£À £ÀlgÁd£À£ÀÄß PÀÄjvÀÄ ¤Ã®PÀAoÀ£ï ²ªÀ£ïgÀªÀgÀÄ gÀa¹gÀĪÀ ‘D£ÀAzÀ £ÀlªÀiÁqÀĪÁwð¯ÉÊ' PÀÈwAiÀÄ£ÀÄß ¸ÀÄálªÁzÀ ¸ÀégÀ¥Àæ¸ÁÛgÀUÀ¼ÉÆA¢UÉ ¥ÉÆö¹zÀgÀÄ. ‘gÁªÀÄPÀȵÀÚgÀÄ ªÀÄ£ÉUÉ §AzÀgÀÄ’ JA§ ¥ÀÄgÀAzÀgÀzÁ¸ÀgÀ PÀÈwAiÀÄ£ÀÄß KPÀvÁ¼À «Ä±Àæ£ÀqÉAiÀÄ°è ºÁr, PÀbÉÃjAiÀÄ ¥ÀæzsÁ£À gÁUÀªÁzÀ ¨sÉÊgÀ«AiÀÄ£ÀÄß ¸ÀÄAzÀgÀªÁzÀ UÀªÀÄPÀUÀ¼ÉÆA¢UÉ C®APÀj¹zÀgÀÄ. ªÀÄÄvÀÄÛ¸Áé«Ä ¢ÃQëvÀgÀ ªÀÄ£ÁßgïUÀÄrAiÀÄ gÁdUÉÆÃ¥Á® ¸Áé«ÄAiÀÄ PÀÄjvÀÄ gÀa¹zÀ ‘¨Á®UÉÆÃ¥Á® ¥Á®AiÀiÁ±ÀĪÀiÁA' JA§ D¢vÁ¼ÀzÀ°ègÀĪÀ PÀÈwAiÀÄ£ÀÄß ¥Ár, PÀȵÀÚ£À ¸ËAzÀAiÀÄðªÀ£ÀÄß ©A©¸ÀĪÀ ¸Á»vÀå ¨sÁUÀªÁzÀ ‘¤Ã® ¤ÃgÀzÀ ±ÀjÃgÀ' JA§°èUÉ ««zsÀ jÃwAiÀÄ ¸ÀégÀªÀÄtÂUÀ¼À£ÀÄß ¥ÉÆÃt¹zÀgÀÄ. «zÁé£ï F±ÀégÀ ¨sÀmï, PÁAZÀ£À, «zÁé£ï ±À²±ÀAPÀgï, ªÉÄʸÀÆgÀÄ ºÁUÀÆ «.J¸ï. gÀªÉÄñï, ªÉÄʸÀÆgÀÄ EªÀgÀÄUÀ½AzÀ £ÀqÉzÀ ªÀÄÈzÀAUÀ, WÀl ºÁUÀÆ ªÉÆùðAUïUÀ¼À  ®AiÀÄ«£Áå¸ÀUÀ¼ÀÄ gÀ¹PÀgÀ ªÀÄ£ÀgÀAf¹zÀĪÀÅ. DªÉÄÃ¯É ªÀÄAUÀ¼À ªÀÄÆgÀÄw (±ÀÄzÀÞ ¸ÁgÀAUÀ), PÀȵÁÚ ¤Ã ¨ÉÃUÀ£É ¨ÁgÉÆà (AiÀĪÀÄ£ï), ªÀÄvÀÄÛ «²µÀÖªÁzÀ ‘bÀAzÀvÁ¼ÀzÀ°è' (bÀAzÀ¹ìUÀ£ÀĸÁgÀªÁV gÀƦ¸À®ànÖgÀĪÀ vÁ¼À) ¥Àæ¸ÀÄÛvÀªÁzÀ wgÀÄ¥ÀÄUÀ¼ï (ªÉÆúÀ£À) PÀuÁðlªÁV, ªÀÄ£ÀUÉzÀݪÀÅ. ªÀÄÄRå PÀ¯Á«zÀjUÉ ¸ÀºÀ PÀ¯Á«zÀgÀÄ »vÀªÁzÀ ¸Áxï ¤ÃrzÀgÉ, EªÀgÉ®èjUÀÆ ¨ÉA§®ªÉ£ÀÄߪÀAvÉ ¸ÀAVÃvÀ gÀ¹PÀgÀÄ §ºÀĸÀASÉåAiÀÄ°è ¸ÉÃjzÀÄÝzÀÄ UÀªÀĤÃAiÀĪÁVvÀÄÛ. GvÀÛªÀĪÁzÀ zsÀ餪ÀzsÀðPÀªÀÇ PÀZÉÃjAiÀÄ£ÀÄß gÀAUÉÃj¹vÀÄÛ.            

                                    

ಭಾರತವು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿದೆ ನಿಜ, ಆದರೆ ಭಾರತೀಯರಲ್ಲಿ ಸ್ವದೇಶ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಜಾಗೃತವಾಗಿದೆಯೇ?

       "¸ÀégÁdå £À£Àß d£Àä ¹zÀÞ ºÀPÀÄÌ, CzÀ£ÀÄß £Á£ÀÄ ¥ÀqÉzÉà wÃgÀÄvÉÛãÉ" JAzÀÄ UÀÄqÀÄVzÀgÀÄ ¨Á® UÀAUÁzsÀgÀ w®PÀgÀÄ. DUÀ C¢üPÁgÀ0iÀÄÄvÀªÁV ¨sÁgÀvÀªÀ£ÀÄß D¼ÀÄwÛzÀݪÀgÀÄ ©ænµÀgÀÄ. D½¹PÉƼÀÄîwÛzÀݪÀgÀÄ ¨sÁgÀwÃ0iÀÄgÀÄ. 1947gÀ°è ¸ÁévÀAvÀæ÷å §AzÀÄ FUÀ 63 ªÀµÀðUÀ¼À £ÀAvÀgÀªÀÇ £ÁªÀÅ ªÀÄvÉÛ PÀÆUÀ¨ÉÃPÁVzÉ w®PÀgÀ £ÀÄrUÀ¼À£ÀÄß. 0iÀiÁPÉAzÀgÉ, E£ÀÆß ¨sÁgÀvÀzÀ°è ¸ÀégÁdå ¸ÁÜ¥À£É0iÀiÁV®è. ¸ÁéªÀ®A§£É0iÀÄ ¨sÁªÀªÉà £ÀªÀÄV£ÀÆß ªÀÄÆr®è. ¸Áé©üªÀiÁ£ÀªÀÅ ¥ÀgÀA¥ÀgÉ0iÀÄ£ÀÄß ºÉÆUÀ½PÉƼÀÄîªÀÅzÀgÀ¯Éèà ¸ÀªÉzÀÄ ºÉÆÃVzÉ. ¸ËºÁzÀðªÉA§ÄzÀ£ÀÄß zÀÄ©ðãÀÄ »rzÀÄ ºÀÄqÀÄPÀ¨ÉÃPÁVzÉ. ¸ÀªÀÄUÀævÉ0iÀÄ §½îUÀ¼À£ÀÄß J¼ÉzÀÄ PÀnÖzÀµÀÆÖ PÀrzÀÄPÉƼÀÄîvÀÛªÉ.

0iÀiÁPÉ »ÃUÉ? KPÉAzÀgÉ gÁdQÃ0iÀĪÁV ¸ÀévÀAvÀægÁVzÉÝêÉA§ ¨sÀæªÉÄ0iÀÄ°è £Á«zÉÝêÉ. E°è C¢üPÁgÀ ºÀ¸ÁÛAvÀgÀªÁVzÉ0iÀĵÉÖà ºÉÆgÀvÀÄ ªÀåªÀ¸ÉÜUÀ¼À°è ¹ÜvÀåAvÀgÀUÀ¼ÁV®è. ©ænµÀgÀÄ ºÁQPÉÆlÖ gÉ樀 ºÀ½UÀ¼À¯Éèà £Á«zÉÝêÉ. CzÉà C¢üPÁgÀ±Á» ªÀåªÀ¸ÉÜ, CªÉà PÁ£ÀÆ£ÀÄUÀ¼ÀÄ, CªÀjAzÀ¯Éà ªÀÄÄAzÀĪÀjzÀ ²PÀët PÀæªÀÄ, CªÀgÀ aAvÀ£É0iÀįÉèà gÀÆ¥ÀÅUÉÆAqÀ «±Àé«zÁå®0iÀÄUÀ¼À ªÀÄÄAzÀjPÉ, ©ænµÀgÀ ªÀiÁ£À¸À ¥ÀÅvÀægÀAvÉ ªÀwð¸ÀĪÀ gÁdPÁgÀtÂUÀ¼ÀÄ, gÁr0iÀiÁ §¯ÉUÉ ©zÀÄÝ ¥ÀwæPÁ zsÀªÀÄðªÀ£Éßà ªÀÄgÉvÀ CAPÀtPÁgÀgÀÄ EªÀgÀ£É߯Áè £ÉÆÃrzÀgÉ £ÁªÀÅ gÁdQÃ0iÀĪÁV ¸ÀévÀAvÀægÁVzÉÝêÉAvÀ C¤¸ÀÄvÀÛzÉ0iÉÄÃ? 1931gÀ°è ZÀað¯ï MAzÀÄ ºÉýPÉ ¤ÃrzÀÝgÀÄ: "£ÁªÀÅ ¨sÁgÀvÀªÀ£ÀÄß ©lÄÖ §AzÀgÉ ¨ÉÃdªÁ¨ÁÝj0iÀÄÄvÀ PÉ®¸ÀªÁUÀÄvÀÛzÉ. KPÉAzÀgÉ CzÀÄ C°è ¸ÀA¨sÀ«¸À°gÀĪÀ zÀĵÀÖvÉ0iÀÄ CªÀUÀt£É ªÀiÁrzÀAvÉ. CzÀjAzÀ ©ænµÀgÀÄ ¸Áܦ¹zÀ PÁ£ÀÆ£ÀÄ, ªÉÊzÀåQÃ0iÀÄ, gÉʯÉéÃ, ¸ÁªÀðd¤PÀ PÁªÀÄUÁj E¯ÁSÉUÀ¼ÀÄ ºÁUÀÆ DqÀ½vÀ ªÀåªÀ¸ÉÜUÀ¼ÀÄ PÉƼÉvÀÄ ºÉÆÃV ¨sÁgÀvÀ Cwà ²ÃWÀæªÁV ±ÀvÀªÀiÁ£ÀUÀ¼ÀµÀÄÖ »AzÉ G½zÀÄ©qÀÄvÀÛzÉ". F ªÀiÁvÀÄUÀ½UÁV ZÀað®gÀ£ÀÄß J®ègÀÆ d£ÁAVÃ0iÀÄ zsÉÆÃgÀuÉ ºÉÆA¢zÀªÀ JAzÀÄ PÀgÉzÀgÀÄ. zÀÄgÀzÀȵÀÖªÉAzÀgÉ DUÀ¨ÁgÀzÀÄÝ DUÀÄwÛzÉ. ZÀað®gÀ D ªÀiÁvÀÄ EAzÀÄ ¸ÀvÀåªÁUÀĪÀ J¯Áè ®PÀëtUÀ¼ÀÄ PÁtÄvÁÛ EªÉ.

       gÁdQÃ0iÀÄ ¸ÁévÀAvÀæ÷å ªÀÄvÀÄÛ ¸ÀézÉñÀ ¥ÀæeÉÕ  EªÉgÀqÀÆ MAzÀPÉÆÌAzÀÄ ¨É¸ÉzÀÄPÉÆArgÀĪÀ ¥ÀjPÀ®à£ÉUÀ¼ÀÄ. gÁdQÃ0iÀÄ ¸ÁévÀAvÀæ÷å J£ÀÄߪÀÅzÀÄ MAzÀÄ '¥Àj¹Üw' ºÁUÀÆ ¸ÀézÉñÀ ¥ÀæeÉÕ JA§ÄzÀÄ MAzÀÄ 'ªÀiË®å'. ¥Àj¹Üw0iÀÄÄ ªÀiË®åUÀ½UÉ ¥ÀÇgÀPÀªÁVgÀ¨ÉÃPÀÄ. ¨sÁgÀvÀzÀ°è gÁdQÃ0iÀÄ ¸ÁévÀAvÀæ÷åzÀ ¥Àj¹Üw0iÀÄÄ ¥ÀÇgÀPÀªÁV®è¢gÀĪÁUÀ ¸ÀézÉñÀ ¥ÀæeÉÕ eÁUÀÈvÀªÁVgÀ®Ä ºÉÃUÉ ¸ÁzsÀå? F ¥Àæ±Éß0iÀÄ feÁÕ¸É £ÀªÀÄVÃUÀ CUÀvÀåªÁVzÉ.

       £ÀªÀÄä°è ¸ÀªÀiÁdPÉÌ G¥ÀPÁj0iÀiÁzÀ 0iÀiÁªÀ PÉ®¸ÀªÀ£ÀÄß ªÀiÁqÀ¨ÉÃQzÀÝgÀÆ £ÀªÀÄUÉ ºÀ®ªÁgÀÄ PÁ£ÀÆ£ÀÄUÀ¼ÀÄ CqÀØ §gÀÄvÀÛªÉ. DzÀgÉ, ¸ÀªÀiÁd WÁvÀÄPÀgÀ£ÀÄß ºÀzÀÄݧ¹Û£À°èqÀĪÀÅzÀPÉÌ PÁ£ÀÆ£ÀÄUÀ¼À  ºÀ®Äè ªÀÄÄj¢gÀÄvÀÛzÉ. »ÃUÁV ¤dªÁzÀ zÀÄdð£À£ÀÄ ¸ÀdÓ£À£ÀAvÉ ±ÉÆéü¸ÀÄvÁÛ£É.  GzÁºÀgÀuÉUÉ 1990gÀ°è gÀÄaPÁ PÉƯÉ0iÀÄ°è DgÉÆæ JAzÀÄ UÀÄgÀÄw¸À®àlÖgÀÆ ºÀj0iÀiÁtzÀ ªÀÄÄRå ¥ÉÇ°Ã¸ï ¤zÉðñÀPÀ£ÁUÀĪÀÅzÀPÉÌ J¸ï ¦ J¸ï gÁxÉÆÃgï ¤UÉ 0iÀiÁªÀ vÀqÉ0iÀÄÆ DUÀ°®è. 19ªÀµÀðUÀ¼À £ÀAvÀgÀ CªÀ¤UÉ ¹QÌzÀ ²PÉë PÉêÀ® DgÀÄ wAUÀ¼À eÉ樀 ºÁUÀÆ 1000 gÀÆ zÀAqÀ! CAzÀgÉ 'ªÉÄÊmï E¸ï gÉÊmï' JA§ ªÀiÁvÀÄ ¤dªÁUÀÄwÛzÉ. EzÀ£É߯Áè PÀAqÀ 0iÀÄĪÀd£ÀgÀ ¹lÄÖ CAvÀeÁð®zÀ ¨ÁèUï UÀ¼À°è Gj0iÀÄÄvÀÛzÉ. DzÀgÉ ¥Àæ0iÉÆÃd£ÀªÉãÀÄ?

Qr ºÁgÀÄvÀ vÀtÚUÁUÀÄwzÉ

Gj ªÀÄ£À¹£À vÀgÀÄtgÀ ªÀiÁvÀÄ

ºÉÆvÀÛzÉ ºÉÆUÉ ºÉÆUÉ0iÀÄÄvÀ PÀgÀPÁUÀĪÀ

ºÀ¹0iÀiÁ¸É0iÀÄ PÉƽîUÉ eÉÆÃvÀÄ

       ¸ÀézÉñÁ©üªÀiÁ£À ºÉÆA¢zÀÄÝ ¨sÀæµÀÖ ªÀåªÀ¸ÉÜ0iÀÄ «gÀÄzÀÞ QZÀÄÑ EzÀÆÝ, K£ÀÆ §zÀ¯ÁªÀuÉ ªÀiÁqÀ¯ÁUÀzÀ ¥Àj¹Üw0iÀÄ°ègÀĪÀ 0iÀÄĪÀPÀgÀ ¥ÁqÀ£ÀÄß ¥ÁædÕ PÀ« ¥ÀÅ.w.£ÀgÀ¹AºÁZÁgï gÀªÀgÀÄ vÀªÀÄä '£Ár£À ¥ÁqÀÄ' JA§ PÀ«vÉ0iÀÄ°è ªÀiÁ«ÄðPÀªÁzÀ G¥ÀªÉÄ0iÉÆA¢UÉ zÀ±ÀPÀUÀ¼À »AzÉ0iÉÄà «ªÀj¹zÁÝgÉ. ¸ÀévÀAvÀæ ¨sÁgÀvÀzÀ gÁdQÃ0iÀÄ ªÀÄÄvÀì¢ÝUÀ¼É¤¹PÉÆAqÀªÀgÀÄ ªÀiÁqÀĪÀ zÉñÀzÉÆæúÀzÀ PÉ®¸ÀUÀ¼À «gÀÄzÀÞ 0iÀÄĪÀd£ÀgÀ PÉÆÃ¥ÀzÀ vÁ¥À ºÉÆwÛ Gj0iÀÄzÉ ºÀ¹ PÀnÖUÉ0iÀÄAvÉ ºÉÆUÉ0iÀiÁr0iÉÄà PÀgÀPÀ¯ÁUÀÄvÀÛzÉ. KPÉAzÀgÉ, ¸ÁªÀiÁ£Àå d£ÀjUÉ PÁ£ÀÆ£ÀÄ, ºÀt ªÀÄvÀÄÛ C¢üPÁgÀzÀ ZÀÄPÁÌt »rzÀ gÁdPÁgÀtÂUÀ¼À£ÀÄß JzÀÄj¸ÀĪÀÅzÀÄ §ºÀ¼À PÀµÀÖªÁUÀÄvÀÛzÉ.

       ªÁ¸ÀÛ«PÀªÁV ¨sÁgÀvÀzÀ ¥ÀæeÉUÉ ªÀÄvÀZÀ¯Á¬Ä¸ÀĪÀ°èUÉà ¥ÀæeÁ¥Àæ¨sÀÄvÀézÀ ºÀPÀÄÌ ªÀÄÄVzÀÄ ºÉÆÃUÀÄvÀÛzÉ. ºÁUÁV0iÉÄà '¨sÁgÀvÀzÀ°è gÁdQÃ0iÀÄ ¸ÁévÀAvÀæ÷å ¤dªÁV0iÀÄÆ EzÉ0iÉÄÃ?' JA§ aAvÀ£É ªÀÄÆqÀÄvÀÛzÉ. MªÉÄä ZÀÄ£ÁªÀuÉ0iÀiÁzÀ £ÀAvÀgÀ d£À¥Àæw¤¢üUÀ¼ÀÄ K£ÀÄ ªÀiÁrzÀgÀÆ CªÀgÀ£ÀÄß M¦àPÉƼÀî¨ÉÃPÁzÀ ¥Àj¹Üw £ÀªÀÄäzÀÄ. ªÀÄÄRåªÀÄAwæ0iÉÄà ¨sÀæµÀÖ JAzÀÄ w½zÀgÀÆ ¸ÁªÀiÁ£Àå d£ÀvÉ CªÀgÀ£ÀÄß E½¸ÀĪÀ C¢üPÁgÀªÀ£ÀÄß vÁwéPÀªÁV ºÉÆA¢zÀÝgÀÆ CzÀÄ PÁgÀågÀÆ¥ÀPÉÌ §gÀĪÀÅ¢®è. zÉñÀzÀ°è PÉÆÃnUÀlÖ¯É d£ÀgÀÄ ºÀ¹«¤AzÀ §¼À®ÄwÛzÀÝgÀÆ zÁ¸ÁÛ¤lÖ CQÌ0iÀÄ£ÀÄß «vÀj¸ÀzÉ CzÀÄ ºÁ¼ÁUÀ®Ä PÁgÀtgÁzÀ C¢üPÁjUÀ¼ÀÄ zÀAqÀ£ÉUÉƼÀUÁUÀĪÀÅ¢®è. ¸ÀgÀPÁj ªÉZÀÑzÀ°è «¯Á¹Ã fêÀ£À £ÀqɸÀĪÀ ¸ÀaªÀgÀ PÀÄlÄA§UÀ¼ÀÄ, CªÀgÀ ªÀA¢ªÀiÁUÀzsÀgÁV ºÉÆmÉÖ¨ÁPÀgÁVgÀĪÀ C¢üPÁjUÀ¼À zÀ¥ÀðPÉÌ £ÁUÀjPÀgÀÄ ªÀÄÆPÀ¥ÉæÃPÀëPÀgÁVzÁÝgÉ. ªÀÄAwæUÀ¼À C£ÉÊwPÀvÉ0iÀÄ gÉÆÃUÁtÄ C¢üPÁj ªÀ®0iÀÄ¢AzÀ ºÁzÀÄ ¸ÀªÀiÁdzÉƼÀUÀÆ £ÀĸÀļÀÄvÀÛzÉ. ¥ÀjuÁªÀĪÉAzÀgÉ ¥ÀæUÀw0iÀÄ PÉ®¸ÀUÀ¼ÀÄ PÀÄpvÀªÁV d£ÀgÀÄ PÀµÀÖ¥ÀqÀÄvÁÛgÉ. ®AZÀ PÉÆmÁÖzÀgÀÆ vÀªÀÄä PÉ®¸ÀUÀ¼À£ÀÄß ªÀiÁr¹PÉƼÀî®Ä ªÀÄÄAzÁUÀÄvÁÛgÉ. ¥Àj¹Üw ºÉÃVzÉ0iÉÄAzÀgÉ d£ÀgÀÄ vÀªÀÄUÉ ¨ÉÃPÁzÀ  £À½î ¤ÃgÀÄ, «zÀÄåvï, gÀ¸ÉÛ ªÀÄÄAvÁzÀ ¸Ë®¨sÀåUÀ½UÁV d£À¥Àæw¤¢üUÀ¼À°è CxÀªÁ C¢üPÁjUÀ¼À°è CAUÀ¯ÁZÀ ¨ÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ. vÁªÀÅ PÀnÖzÀ vÉjUÉ0iÀÄ ºÀtªÀ£ÀÄß §¼À¹ gÀ¸ÉÛ ¸ÀjªÀiÁr¹ JAzÀÄ C¢üPÁgÀ0iÀÄÄvÀªÁV ºÉüÀ¨ÉÃPÁzÀªÀgÀÄ ªÀÄ£À«UÀ¼À£ÀÄß ¸À°è¹ PÁ0iÀĨÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ. ¸ÀgÀPÁgÀzÀ 0iÉÆÃd£ÉUÀ¼À ºÀtzÀ°è §ºÀÄ¥Á®Ä PÉÆ£É0iÀÄ ¥sÀ¯Á£ÀĨsÀ«UÀ½UÉ ªÀÄÄlÄÖªÀÅzÉÃE®è.   EAvÀºÀ ¥Àj¹Üw0iÀÄ°è ¸ÀézÉñÁ©üªÀiÁ£ÀªÉA§ÄzÀÄ ¨ÉAzÀ PÁ½¤AzÀ ¨É¼É0iÀÄ£ÀÄß ¤jÃQë¹zÀAvÁUÀzÉÃ?

       CªÉÄjPÁzÀ ªÀiÁf CzsÀåPÀë eÁ£ï J¥sï. PÉ£Àr0iÀĪÀgÀÄ ºÉýzÀÝgÀÄ "¤£ÀUÉ zÉñÀ K£À£ÀÄß PÉÆnÖzÉ J£ÀÄߪÀÅzÀQÌAvÀ, ¤Ã£ÀÄ zÉñÀPÉÌãÀ£ÀÄß PÉÆnÖ¢ÝÃ0iÀÄ JAzÀÄ 0iÉÆÃa¸ÀÄ" JAzÀÄ. DzÀgÉ F ªÀiÁvÀÄ ¨sÁµÀtUÀ¼À ¸ÀgÀPÁVzÉ0iÉÄà ºÉÆgÀvÀÄ C£ÀĵÁ×£ÀzÀ°è PÁtĪÀÅ¢®è. §AqÀªÁ¼À ºÀÆrPÉzÁgÀgÀÄ ¨sÀgÀªÀ¸É ¤ÃqÀĪÀ PÉ®ªÉà GzÉÆåÃUÀUÀ¼À ¸Àȶ֬ÄAzÀ C©üªÀÈ¢Þ ¸ÁzsÀå JA§ gÁdPÁgÀtÂUÀ¼À ªÀÄÆqsÀ£ÀA©PÉ0iÀÄÄ F zÉñÀzÀ ªÀĺÁ zÀÄgÀAvÀ. SÁåvÀ ¸ÀªÀiÁd±Á¸ÀÛçdÕ ¥ÉÇæ. gÁªÀÄZÀAzÀæ UÀĺÁgÀªÀgÀÄ ºÉüÀĪÀAvÉ zÉñÀzÀ ¸ÀªÀðvÉÆêÀÄÄR C©üªÀÈ¢ÞUÉ '²PÀët' ªÀÄvÀÄÛ 'DgÉÆÃUÀå'zÀ PÉëÃvÀæUÀ¼À°è DgÀA¨sÀ¢AzÀ¯Éà §ºÀ¼À ¸ÀÄzsÁgÀuÉ0iÀiÁUÀ¨ÉÃQvÀÄÛ. ºÁUÁV ¥ÁæxÀ«ÄPÀ ²PÀët PÉëÃvÀæ ¸ÀzÀÈqsÀªÁUÀ¨ÉÃPÀÄ. DzÀgÉ ²PÀëuÉ PÉëÃvÀæPÉÌ ªÁå¥ÁjUÀ¼ÀÄ ®UÉÎ EnÖzÁÝgÉ. EAVèµï «ÄÃr0iÀÄA£À ªÉÆúÀzÀ ¥Á±ÀPÉÌ ºÀ®ªÁgÀÄ ºÉvÀÛªÀgÀÄ §°0iÀiÁVzÁÝgÉ. vÀªÀÄä ªÀÄUÀÄ DgÀA¨sÀ¢AzÀ¯Éà EAVèµï PÀ°0iÀĨÉÃPÀÄ, EAVèµï ªÀiÁvÁqÀ¨ÉÃPÀÄ, »ÃUÉà EAVèµï £À zÁ¸ÀgÁUÀÄvÁÛ £ÀªÀÄä ¨sÁµÉ0iÀÄ ¸ÉÆUÀr¤AzÀ '¸ÀévÀAvÀægÁUÀĪÀ' zsÁªÀAvÀzÀ°èzÁÝgÉ. CAzÀgÉ §ºÀÄgÁ¶ÖçÃ0iÀÄ PÀA¥É¤UÀ¼À ªÀ¸ÁºÀwÃPÀgÀtPÉÌ M¼ÀUÁUÀÄwÛzÁÝgÉ.

       E£ÉÆßAzÀÄ ªÀÄÄRåªÁzÀ ¸ÀAUÀw0iÉÄAzÀgÉ zÉñÀzÀ ¥ÀæUÀwUÉ d£ÀgÀ DgÉÆÃUÀå ZÉ£ÁßVgÀ¨ÉÃPÀÄ. DzÀgÉ ªÉÊzÀåQÃ0iÀÄ ²PÀëtªÀÅ ¥Àæw¨sÉVAvÀ ºÉZÁÑV ºÀtªÀAvÀgÀ ¥Á¯ÁUÀÄwÛgÀĪÀÅzÀÄ MAzÀÄ ¸ÀªÀĸÉå0iÀiÁVzÉ. EªÀgÀ°è ¸ÀézÉñÁ©üªÀiÁ£ÀzÀ J¼É0iÀÄ£ÀÄß ºÀÄqÀÄQzÀgÀÆ ¹UÀzÀÄ. ¨sÁgÀwÃ0iÀÄ ªÉÊzÀåQÃ0iÀÄ ªÀÄAqÀ½0iÀÄ CzsÀåPÀëgÀ ªÀÄ£É0iÀÄ°è PÉÆÃuÉ vÀÄA¨Á £ÉÆÃlÄUÀ¼À CnÖªÉÆnÖzÀ£ÀÄß zÀÆgÀzÀ±Àð£ÀzÀ°è £ÉÆÃrzÁUÀ CªÀgÀÆ ¸ÉÃjzÀAvÉ F ºÀt PÉÆlÖªÀgÀ zÉñÀ¤µÉ× §0iÀįÁVzÉ. F ªÉÊzÀågÀÄ d£ÀgÀ DgÉÆÃUÀå PÁ¥ÁqÀĪÀ §zÀÞvÉ ºÉÆAzÀ§ºÀÄzÉà JA§ÄzÀÄ ¸ÀA±À0iÀĪÁV G½¢®è. CªÀjUÉ ºÀtQÌAvÀ zÉñÀ ªÀÄÄRåªÁUÀzÀÄ.

       ¥ÀwæPÉUÀ¼À°è, EvÀgÀ ªÀiÁzsÀåªÀÄUÀ¼À°è ºÁUÀÆ EAlgï£ÉmïUÀ¼À°è C©üªÀÈ¢ÞUÉÆAqÀ gÁµÀÖçUÀ¼À°ègÀĪÀ fêÀ£À ªÀåªÀ¸ÉÜUÀ¼À avÀætªÀ£ÀÄß £ÉÆÃrzÀ £ÀAvÀgÀ £ÀªÀÄä 0iÀÄĪÀd£ÀgÀÄ £ÀªÀÄä zÉñÀzÀ §UÉÎ vÁvÁìgÀUÉƼÀÄîvÁÛgÉ. «zÉñÀUÀ½UÉ ¥ÀæªÁ¸ÀªÀiÁrzÀ  ºÁUÀÆ C°è £É¯É ¤AvÀ C£ÉÃPÀ ªÀÄA¢UÉ ªÀÄgÀ½ ªÀÄtÂÚUÉ §gÀĪÁUÀ ¨ÉøÀgÀ PÁrzÀgÉ CZÀÑj E®è. KPÉAzÀgÉ E°è PÉÆ¼É EgÀĪÀÅzÀÄ ©Ã¢0iÀÄ°è ªÀiÁvÀæªÀ®è, M¼ÀUÀÆ EzÉ. ºÁUÁV0iÉÄà E°è ¥Àæw¨sÉUÉ ªÀÄ£ÀßuÉ ¹UÀĪÀÅ¢®è. zÀÄrzÀªÀjUÉ ªÀÄ0iÀiÁðzÉ ¹UÀĪÀÅ¢®è. eÁÕ£ÀªÀAvÀjUÉ ¸ÁÜ£ÀªÀiÁ£À zÀPÀÄ̪ÀÅ¢®è. E£ÀÄß ªÉÊeÁÕ¤PÀ ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£É0iÀÄ PÉëÃvÀæzÀ°è gÀĪÀªÀgÀAvÀÆ «zÉòà «±Àé«zÁå®UÀ¼À°è CªÀPÁ±À VnÖ¹PÉƼÀÄîªÀÅzÀ£Éßà UÀÄj0iÀiÁV¹PÉÆArgÀÄvÁÛgÉ. 0iÀiÁPÉAzÀgÉ ¸ÀézÉñÁ©üªÀiÁ£À JAzÀÄ zÉòÃ0iÀÄ ¸ÀA¸ÉÜUÀ¼À°è G½zÀÄPÉÆAqÀªÀjUÉ ¤gÁ¸É0iÀÄ ªÀÄÆmÉ ºÉÆgÀĪÀÅzÉà ¢£ÀZÀj0iÀiÁUÀÄvÀÛzÉ.

       DzsÀĤPÀ 0iÀÄĪÀd£ÀgÀ°è £ÀªÀÄä zÉñÀªÀ£ÀÄß ¸ÁévÀAvÀæ÷åUÉƽ¸ÀĪÀÅzÀPÁÌV vÁåUÀ§°zÁ£ÀUÀ¼À£ÀÄß ªÀiÁrzÀ ±ÉæõÀÖgÀ §UÉÎ UËgÀªÀ«®è. CªÀgÀ §UÉÎ ºÉZÉÑãÀÆ UÉÆvÀÆÛ EgÀĪÀÅ¢®è. CAzÀgÉ ¸ÀªÀÄ¶Ö ¥ÀæeÉÕ eÁUÀÈvÀªÁUÀĪÀ CªÀPÁ±ÀªÉà E®è. EzÀjAzÁV zÉñÁ©üªÀiÁ£À, zÉñÀ¥ÉæêÀÄ EªÀ®èªÀÇ ªÀå¶Ö ªÀåªÀ¸ÉÜ0iÀÄ £ÉgÀ¼À°è ªÀĸÀÄPÁV ºÉÆÃVªÉ. CªÀjUÉ vÀªÀÄä ªÉÊ0iÀÄQÛPÀ fêÀ£À ªÀiÁvÀæ ªÀÄÄRåªÁVzÉ. ºÁUÁV zÉñÀ vÉÆgÉzÀÄ «zÉñÀUÀ¼À ¸ÀÄRfêÀ£À EªÀjUÉ DPÀ±ÀðPÀ ªÁUÀÄvÀÛzÉ. DzÀgÉ EªÀgÉ®ègÀÆ ªÁ°äÃQ PÀ«0iÀÄÄ gÁªÀÄ£À ¨Á¬ÄAzÀ ºÉý¹zÀ ªÀiÁvÀ£ÀÄß UÀªÀÄ£ÀzÀ°èlÄÖPÉƼÀ¨ÉÃPÀÄ. "d£À¤Ã d£Àä ¨sÀƫıÀÑ ¸ÀéUÁðzÀ¦ UÀjÃ0iÀĹ". «zÉòà £É®ªÀÅ FUÀ ¸ÀÄAzÀgÀªÁV PÁt§ºÀÄzÀÄ. DzÀgÉ PÉÆ£ÉUÀÆ £ÀªÀÄä£ÀÄß DzsÀj¸ÀĪÀÅzÀÄ £ÀªÀÄä d£Àä ¨sÀÆ«Ä0iÉÄÃ. EzÀPÉÌ £ÀªÀÄUÉ FUÁUÀ¯Éà GzÁºÀgÀuÉ ¹QÌzÉ. 2008-09 gÀ°èzÀÝ ºÀtzÀħâgÀzÀ EPÀÌnÖ£À ¥Àj¹Üw0iÀÄ°è CªÉÄjPÁzÀ°èzÀÝ ºÀ®ªÀÅ ªÀÄA¢ ¨sÁgÀwÃ0iÀÄgÀÄ PÉ®¸À PÀ¼ÉzÀÄPÉÆAqÀÄ ¨sÁgÀvÀPÉÌ ªÀÄgÀ½zÁÝgÉ. 113 PÉÆÃn d£À¸ÀASÉå0iÀÄ£ÀÄß ºÉÆvÀÄÛ §¼À°zÀÝgÀÆ ¨sÁgÀvÀ CªÀgÉ®èjUÀÆ D±Àæ0iÀÄ ¤ÃrzÉ. «zÉñÀzÀ°è UÀwUÉmÁÖUÀ ¨sÁgÀvÀPÉÌ ªÀÄgÀ¼ÀĪÀ §zÀ®Ä E¯Éèà £É¯É¹ £ÀªÀÄä zÉñÀªÀ£ÀÄß §®¥Àr¸ÀĪÀÅzÀÄ M½vÀ®èªÉÃ?

       ¸Áé«Ä «ªÉÃPÁ£ÀAzÀgÀÄ ºÉýzÀgÀÄ: "ªÉÆzÀ®Ä zÉñÀ¨sÀQÛ0iÀÄ£ÀÄß ºÀÈzÀ0iÀÄzÀ°è C£ÀĨsÀ«¹. §qÀvÀ£À ªÀÄvÀÄÛ CeÁÕ£ÀªÀÅ PÁªÉÆðÃqÀzÀAvÉ ¨sÁgÀvÀªÀ£ÀÄß ªÁ妹zÉ JAzÀÄ ¤ªÀÄUÉ UÉÆvÁÛUÀÄwÛzÉ0iÉÄÃ? EzÀjAzÀ ¤ÃªÀÅ C±ÁAvÀgÁV¢ÝÃgÀ? EzÀjAzÀ ¤ªÀÄä ¤zÉæUÉ ¨sÀAUÀ §A¢zÉ0iÉÄÃ? EzÀPÉÌ ¤ªÀÄä ºÀÈzÀ0iÀÄ ¸ÀàA¢¹zÉ0iÉÄÃ? zÉñÀ¨sÀPÀÛgÁUÀĪÀÅzÀPÉÌ EzÉà ªÉÆzÀ® ºÉeÉÓ." EAvÀºÀ ºÀÈzÀ0iÀÄ ¸ÀA¸ÁÌgÀªÀ£ÀÄß gÀƦ¸ÀĪÀ ²PÀëtªÁUÀ°Ã ªÀÄ£ÉUÀ¼À ªÁvÁªÀgÀtªÁUÀ°Ã £ÀªÀÄä°è J¶ÖzÉ JA§ÄzÉà ¥Àæ±Éß.

       ¥ÁætÂ¥ÀQëUÀ¼ÀÄ vÀªÀÄä ¸ÀAvÁ£ÀPÉÌãÁzÀgÀÆ ªÀiÁr EqÀÄvÀÛªÉ0iÉÄÃ? ¸ÀºÀ¸ÁægÀÄ ªÀµÀðUÀ½AzÀ CªÀÅ §zÀÄQ §A¢®èªÉÃ? ªÀÄ£ÀĵÀå¤UÉ ªÀiÁvÀæ KPÉ F VüÀÄ? ªÀÄ£ÀĵÀågÀÄ vÀªÀÄä ¸ÀAvÁ£ÀPÉÌ ¤ÃqÀ¨ÉÃPÁzÀÄÝ ªÀiË®åUÀ¼À£ÀÄß. CzÀ£ÀÄß ªÀiÁqÀzÉ ªÀÄPÀ̽UÁV ¸ÀA¥ÀvÀÛ£ÀÄß PÀÆrqÀĪÀ EA¢£À gÁdQÃ0iÀÄ ¸ÁévÀAvÀæ÷åzÀr0iÀÄ°è ¸ÀézÉòà ¥ÀæeÉÕ eÁUÀÈvÀªÁ¢ÃvÉÃ? ¢£Éà ¢£Éà £ÀªÀÄä ¸ÁévÀAvÀæ÷åzÀ ¥Àj¹Üw ºÀzÀUÉqÀÄwÛgÀĪÀÅzÀjAzÀ ¸ÀézÉñÀ ¥ÀæeÉÕ QëÃt¸ÀÄwÛzÀÄÝ PÀ« ¹zÀÞ°AUÀ0iÀÄågÀ "0iÀiÁjUÉ §AvÀÄ, J°èUÉ §AvÀÄ £À®évÉÛüÀgÀ ¸ÁévÀAvÀæ÷å" JA§ ºÁqÀ£ÀÄß UÀÄ£ÀÄUÀĤ¸ÀÄvÀÛ¯Éà EgÀ¨ÉÃPÁVzÉ. ºÁUÉAzÀÄ ºÀvÁ±ÀgÁUÀ¨ÉÃPÁV®è. ¨sÁgÀwÃ0iÀÄ ¸ÀA¸ÀÌöÈw0iÀÄÄ ¨ÉøÀUÉ PÁ®zÀ°è ªÀÄtÂÚ£Àr0iÀÄ°è fêÀ »r¢gÀĪÀ ºÀÄ°è£ÀAvÉ ¸À±ÀPÀÛªÁVzÉ. GvÀÛªÀÄ ªÀļÉUÁV PÁ0iÀĨÉÃPÁVzÉ CµÉÖ.  

 

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮೂಲ ವಿಜ್ಞಾನ ಯಾಕೆ ಬಡವಾಗುತ್ತಿದೆ?

"ªÀÄPÀ̼ÉÃ, EªÀvÀÄÛ ºÉýPÉÆlÖµÀÖ£ÀÄß £Á¼É PÀ®ÄÛPÉÆAqÀÄ §¨ÉÃðPÀÄ. ¥Àæ±Éß PÉüÉÛãÉ. GvÀÛgÀ ºÉüÀzÀªÀjUÉ §¹ÌAiÀÄ ²PÉë" JAzÀÄ vÀªÀÄä ¥Àj¸ÀgÀ CzsÀåAiÀÄ£À ¥ÁoÀzÀ PÉÆ£ÉAiÀÄ°è, «zÁåyðUÀ¼À°è nÃZÀgï ºÉýzÀgÀÄ. ªÀÄPÀ̽£ÀÆß ªÀÄÆgÀ£Éà vÀgÀUÀwAiÀÄ ªÉÄnÖ¯ÉÃjzÀªÀgÀµÉÖ. nÃZÀgï ºÉýzÀ ²PÉëUÉ ºÉzÀj gÁdÄ ªÀÄ£ÉUÉ §AzÀªÀ£Éà PÉÊPÁ®Ä ªÀÄÄR vÉƼÉzÀÄPÉÆAqÀÄ wAr wAzÀÄ, ¥Àj¸ÀgÀ CzsÀåAiÀÄ£À ¥ÀĸÀÛPÀªÀ£ÀÄß »rzÀÄPÉÆAqÀÄ NzÀ®Ä vÉÆqÀVzÀ. ¸ÀfëUÀ¼ÉAzÀgÉãÀÄ JAzÀÄ ¥ÀoÀåzÀ°è MAzÀÄ ¥Àæ±Éß EvÀÄÛ. CzÀPÉÌ GvÀÛgÀªÁV fêÀ«gÀĪÀ ªÀ¸ÀÄÛUÀ¼À£ÀÄß ¸ÀfëUÀ¼É£ÀÄߪÀgÀÄ CAvÀ PÉÆqÀ¯ÁVvÀÄÛ. CzÉà ªÁPÀåªÀ£ÀÄß GgÀÄ ºÉÆqÉAiÀÄ®Ä vÉÆqÀVzÀ gÁdÄ. ¥ÀoÀåzÀ°èzÀÝ J¯Áè ¥Àæ±ÉßUÀ½UÀÆ GvÀÛgÀªÀ£ÀÄß ºÀÄqÀÄQPÉÆAqÀÄ ªÀÄvÉÛ ªÀÄvÉÛ ºÉý ¨Á¬Ä¥ÁoÀ ªÀiÁrPÉÆAqÀ. ªÀÄgÀÄ¢£À ±Á¯ÉUÉ ºÉÆÃzÀªÀ£ÉÃ, ¥Àj¸ÀgÀ CzsÀåAiÀÄ£À vÀgÀUÀwAiÀÄ°è nÃZÀgï PÉýzÀ J¯Áè ¥Àæ±ÉßUÀ½UÀÆ ¥Àl¥Àl£Éà GvÀÛgÀ PÉÆlÖ. DºÁ! nÃZÀgï UÉ ¸ÀAvÉÆõÀ GQÌ §AvÀÄ. "£Á£ÀÄ PÀ°¹zÀÝ£ÀÄß JµÀÄÖ ZÉ£ÁßV PÀ°vÀÄPÉÆAqÀÄ §A¢¢ÝÃAiÀÄ! ¨sÉõï" CAvÀ ¨É£ÀÄßvÀnÖzÀgÀÄ. gÁdÄ«UÀÆ vÁ£ÀÄ eÁt£ÉAzÀÄ vÀ£Àß NgÀUÉAiÀĪÀgÀ ªÀÄÄAzÉ nÃZÀgï ºÉÆUÀ½zÀÝ£ÀÄß PÉý ¸ÀAvÀ¸ÀªÁ¬ÄvÀÄ. CzÉà ¢£À ¸ÀAeÉ ªÀÄ£ÉUÉ §AzÀªÀ£Éà CªÀÄä£À°è, "CªÀÄä, £Á£ÀÄ EªÀvÀÄÛ nÃZÀgï PÉýzÀ J¯Áè ¥Àæ±ÉßUÀ½UÀÆ ¸Àj GvÀÛgÀ ºÉýzÉ. nÃZÀgï ¨sÉõï CAvÀ ºÉýzÀgÀÄ" CAvÀ ºÉýzÀ. CªÀÄä¤UÀÆ RĶAiÀiÁ¬ÄvÀÄ. "»ÃUÉAiÉÄà ZÉ£ÁßV N¢ eÁt£ÁUÀÄ PÀAzÁ" CAvÀ ºÀgÀ¹zÀ¼ÀÄ. "¨Á, wAr w£ÀÄß" CAvÀ PÀgÉzÀ¼ÀÄ. wAr wAzÁzÀ ªÉÄïÉ, ¤vÀåzÀAvÉ UɼÉAiÀÄgÉÆqÀ£É DlªÁqÀ®Ä ºÉÆÃzÀ gÁdÄ, Dl ªÀÄÄV¹ §gÀĪÁUÀ C¥Àà D¦üøï¤AzÀ §A¢zÀÝgÀÄ. C¥Àà£À°èAiÀÄÆ vÀ£ÀߣÀÄß nÃZÀgï ºÉÆUÀ½zÀ ¸ÀÄ¢ÝAiÀÄ£ÀÄß ºÉýzÀ. C¥Àà¤UÀÆ ¸ÀAvÀ¸ÀªÁ¬ÄvÀÄ. "eÁt. »ÃUÉ DAiÀiÁ ¢£ÀzÀ PÉ®¸ÀªÀ£ÀÄß DAiÀiÁ ¢£ÀªÉà ªÀiÁr ªÀÄÄV¸À¨ÉÃPÀÄ" CAvÀ ºÉýzÀgÀÄ. "DAiÀÄÛ¥Áà" CAvÀAzÀÄ gÁdÄ G¯Áè¸À¨sÀjvÀ£ÁV vÀ£Àß ªÀÄ£ÉUÉ®¸ÀªÀ£ÀÄß ªÀiÁqÀĪÀÅzÀPÉÌ vÉÆqÀVzÀ. gÀWÀÄ¥ÀwUÉ vÀ£Àß ªÀÄUÀ£À «zÁå¨sÁå¸ÀzÀ wÃPÀë÷ÚvÉ J¶ÖzÉ JAzÀÄ w½AiÀÄĪÀ PÀÄvÀƺÀ®ªÁ¬ÄvÀÄ. ªÀÄUÀ qÁPÀÖgï DUÀ¨ÉÃPÀÄ, JAf¤AiÀÄgï DUÀ¨ÉÃPÀÄ CxÀªÁ zÉÆqÀØ D¦üøÀgï DUÀ¨ÉÃPÀÄ CAvɯÁè CªÀ£ÀÄ FUÀ¯Éà ¥ÀƪÀðAiÉÆÃd£ÉAiÀÄ£ÉßãÀÆ ªÀiÁrgÀ°®è. CªÀ£À D¸ÀQÛAiÀÄ PÉëÃvÀæªÀ£ÀÄß CªÀ£Éà DAiÀÄÄÝPÉƼÀî¨ÉÃPÀÄ. DzÀgÉ DAiÀÄÄÝPÉÆAqÀ PÉëÃvÀæzÀ°è ZÉ£ÁßV C¨sÁå¸À ªÀiÁqÀ¨ÉÃPÀÄ J£ÀÄߪÀ zÀȶÖAiÀÄ£ÀÄß ºÉÆA¢zÀÝ. gÁdÄ«£À ªÀÄ£ÉUÉ®¸ÀªÉ¯Áè ªÀÄÄVzÀ ªÉÄïÉ, PÀgÉzÀÄ vÀ£Àß vÉÆqÉAiÀÄ ªÉÄÃ¯É PÀÆj¹PÉÆAqÀÄ, CAzÀÄ CªÀ¤UÉ nÃZÀgï K£É¯Áè ¥Àæ±ÉßUÀ¼À£ÀÄß PÉýzÀgÀÄ CAvɯÁè ¸ÀªÀiÁZÁgÀªÀ£ÀÄß «ZÁj¸À®Ä vÉÆqÀVzÀ. CªÀ£À ¥ÁæAiÀÄzÀ ªÀÄnÖUÉ ¥Àæ±ÉßUÀ¼ÉãÀÄ §ºÀ¼À ¸ÀÄ®¨sÀzÁÝVgÀ°®è. DzÀgÉ ªÀÄUÀ£À GvÀÛgÀUÀ¼À£ÀÄß PÉýzÁUÀ ªÀÄUÀ J¯ÉÆèà ¨Á¬Ä¥ÁoÀ ªÀiÁqÀÄwÛzÁÝ£ÉÆà JAzÀÄ ¸ÀA±ÀAiÀĪÀÅAmÁ¬ÄvÀÄ. »A¢£À ¢£À ªÀÄUÀ F ¥ÁoÀªÀ£ÀÄß PÀ°AiÀÄĪÀÅzÀ£ÀÄß gÀWÀÄ¥Àw UÀªÀĤ¹gÀ°®è. "¥ÀÄlÖ, FUÀ £Á£ÀÄ ¸ÀfëAiÉÆÃ? ¤fÃð«AiÉÆÃ?" CAvÀ PÉýzÀ. CzÀPÉÌ gÁdÄ ¸Àé®à AiÉÆÃa¹, "CzÀÄ ¥ÀĸÀÛPÀzÀ°è®è" CAvÀAzÀ. "C®è ¥ÀÄlÖ, ¥ÀĸÀÛPÀzÀ°ègÀ¢zÀÝgÉ ¨ÉÃqÀ, ¤£ÀUÉ ¸ÀfëUÀ¼ÉAzÀgÉãÀÄ CAvÀ UÉÆvÀÄÛAlÄ. ¤fÃð«UÀ¼ÀAzÀgÉãÀÄ CAvÀ UÉÆvÀÄÛAlÄ. ºÁUÁV ¤Ã£É MªÉÄä D¯ÉÆÃZÀ£É ªÀiÁr GvÀÛgÀ ºÉüÀÄ £ÉÆÃqÉÆÃt" CAvÀ ªÀÄUÀ£À£ÀÄß aAvÀ£ÉUÉ ºÀaÑzÀ. ¸Àé®à AiÉÆÃa¹zÀ gÁdÄ "¸Àfë" JAzÀÄ £ÀPÀÌ. "ºÁA, ¸Àj. EzÀ£ÀÄß ¤£ÀUÉ DUÀ¯Éà ºÉüÀ§ºÀÄ¢vÀÛ¯Áè? DUÀ UÉÆwÛ®è CAvÀ AiÀiÁPÉ ºÉýzÉ?!" JAzÁUÀ "CzÀÄ £ÀªÀÄUÉ ±Á¯ÉAiÀÄ°è nÃZÀgï ºÉýPÉÆrî®è. ºÁUÉ £ÀAUÉ UÉÆwÛgÀ°®è" CAvÀ ªÀÄÄRªÀ£ÀÄß ¸Àé®à G©â¹zÀ gÁdÄ. £ÀUÀÄvÀÛ¯Éà "vÉÆAzÀgÉ E®è. CzÀPÁåPÉ ¨ÉøÀgÀ. E£ÀÄß N¢zÀ AiÀiÁªÀÅzÉà «µÀAiÀÄUÀ¼À£ÀÄß ¤Ã£ÀÄ CxÀð ªÀiÁrPÉÆAqÀÄ PÀ°AiÀĨÉÃPÀÄ. CxÀð DUÀ¢zÁÝUÀ £À£Àß°è PÉüÀÄ. £ÁªÀÅ »ÃUÉà PÀÆvÀÄ ªÀiÁvÁqÉÆÃt. DUÀ ¤Ã£ÀÄ ºÉZÀÄÑ PÀ°vÀÄPÉƼÀÄîwÛ. vÀÄA¨Á eÁt£ÁUÀÄwÛ DAiÀiÁÛ" CAvÀ ªÀÄUÀ£À°è CPÀÌgÉAiÀÄ ªÀiÁvÀÄUÀ¼À£ÁßrzÀ.

       £ÀªÀÄä°è JµÀÄÖ ªÀÄA¢UÉ gÀWÀÄ¥ÀwAiÀÄAvÀºÀ C¥ÀàA¢gÀÄ ¹PÀÄÌvÁÛgÉ? JµÀÄÖ ªÀÄA¢ ºÉvÀÛªÀgÀÄ vÀªÀÄä ªÀÄPÀ̼ÉÆqÀ£É F jÃw ¸ÀªÀÄAiÀÄ PÀ¼ÉAiÀÄĪÀÅzÀPÉÌ AiÉÆÃa¸ÀÄvÁÛgÉ? ¨Á®åzÀ°èAiÉÄà M¼ÉîAiÀÄ ªÀiÁUÀðzÀ±Àð£À ¹PÀÌgÉ, PÀ°PÉ ¥ÀæRgÀªÁUÀÄvÀÛzÉ. E®è¢zÀÝgÉ ¥ÉîªÀªÁV©qÀÄvÀÛzÉ. ²PÀëPÀgÀ ¥ÁvÀæªÀAvÀÆ §ºÀ¼À ªÀÄÄRå JA§ÄzÀÄ J®èjUÀÆ w½zÀzÉÝ. DzÀgÉ ²PÀëPÀgÀÄ ¥ÁoÀ ªÀiÁrzÀ°èUÉ PÉ®¸À ªÀÄÄVAiÀÄ°®è. CxÀð ªÀiÁr¹ PÀ°¸ÀĪÀÅzÉà ªÀÄÄRå.

ªÉÄð£À WÀl£É «eÁÕ£ÀzÀ ²PÀët ºÉÃUÉ £ÀqÉAiÀĨÉÃPÀÄ JA§ÄzÀgÀ §UÉÎ £ÀªÀÄä£ÀÄß aAvÀ£ÉUÉ ºÉaѸÀÄvÀÛzÉ. ¸ÀjAiÀiÁzÀ ªÀiÁUÀðzÀ±Àð£À ¤ÃqÀ¢zÀÝgÉ «eÁÕ£À PÀ°PÉAiÀÄÆ ªÀÄVÎ ¨Á¬Ä¥ÁoÀzÀ ªÀÄlÖPÉÌ E½AiÀÄÄvÀÛzÉ. ¨Á¬Ä¥ÁoÀzÀ PÀ°PÉ ªÀiÁPïð vÀAzÀÄPÉÆqÀ§ºÀÄzÀµÉÖà ºÉÆgÀvÀÄ ªÉÊeÁÕ¤PÀ aAvÀ£ÉAiÀÄ£Àß®è.

       ¥ÁæxÀ«ÄPÀ ºÀAvÀ¢AzÀ¯Éà ªÉÊeÁÕ¤PÀ CzsÀåAiÀÄ£ÀªÀÅ CªÉÊeÁÕ¤PÀªÁV ¸ÁUÀÄvÀÛzÉ. ¥ÀoÀåzÀ°è PÉÆnÖgÀĪÀ AiÀiÁªÀÅzÉà aAvÀ£ÉAiÀÄÆ, «µÀAiÀĪÀÇ ¥ÁoÀ ªÀiÁqÀĪÁUÀ PÁè¸ï gÀÆA£À UÀrAiÀÄ£ÀÄß «ÄÃj ºÉÆÃUÀĪÀÅzÉà E®è. EA¢£À ªÀÄPÀ̽UÉ £ÀªÀÄä ¸ÀÄvÀÛªÀÄÄvÀÛ°£À ¥Àj¸ÀgÀ, CzÀgÀ°ègÀĪÀ ªÉÊeÁÕ¤PÀvÉ, »ÃUÉ £ÀªÀÄä zÉÊ£ÀA¢£À fêÀ£ÀzÀ°è £ÀqÉAiÀÄĪÀ DUÀĺÉÆÃUÀÄUÀ¼À£ÀÄß UÀªÀĤ¸ÀĪÀ, CzÀ£ÀÄß «±Éèö¸ÀĪÀ, PÁgÀtUÀ¼À£ÀÄß ºÀÄqÀÄPÀĪÀ, GvÀÛgÀUÀ¼À£ÀÄß PÀAqÀÄPÉƼÀÄîªÀ ªÀÄ£ÉÆèsÁªÀªÀ£ÀÄß §ºÀÄ¥Á®Ä ²PÀëPÀgÀÄ ¤ÃqÀÄwÛ®è. CªÀgÀÄ vÀªÀÄä ¥ÁoÀªÀ£ÀÄß ¥ÀoÀåPÉÌà ¹Ã«ÄvÀUÉƽ¸ÀÄvÁÛgÉ. ¥ÁæxÀ«ÄPÀ ºÀAvÀzÀ°è ¥ÁæAiÉÆÃVPÀ ¥ÁoÀUÀ¼ÀAvÀÆ ªÀÄPÀ̽UÉ ¹UÀĪÀÅzÉà E®è. ¥ÀĸÀÛPÀzÀ°è AiÀiÁªÀÅzÁzÀgÀÆ ¥ÀæAiÉÆÃUÀªÀ£ÀÄß «ªÀj¹zÀÝgÉ, CzÀ£ÀÄß ªÀiÁr vÉÆÃj¸ÀĪÀÅzÀPÉÌ ²PÀëPÀgÀÄ vÉÆqÀUÀĪÀÅzÉà E®è. ¸ÀĪÀÄä£Éà ¨Á¬ÄAiÀįÉèà «ªÀj¹ ªÀÄÄV¹ ©qÀÄvÁÛgÉ. JµÉÆÖà ¨Áj ªÀÄPÀ̽UÀÆ «ªÀj¹zÉÝà ¸ÁPÁUÀÄvÀÛzÉ. AiÀiÁPÉAzÀgÉ CªÀgÀÄUÀ¼ÀÄ gÁåAPï vÉUÉAiÀÄĪÀ UÀÄj ElÄÖPÉÆAqÀÄ §AzÀªÀgÀ®èªÉÃ? ¥ÀĸÀÛPÀzÀ°èzÀÝ ¥ÀæAiÉÆÃUÀªÀ£ÀÄß ªÀiÁqÀzÉAiÀÄÆ ªÀiÁrzÀAvÉ §gÉAiÀÄĪÀ PÀ¯ÉAiÀÄ£ÀÄß CªÀgÀÄ PÀgÀUÀvÀ ªÀiÁrPÉÆArgÀÄvÁÛgÉ. ¥ÀjÃPÉëUÀ¼À°è CvÀÄåvÀÛªÀÄ CAPÀUÀ¼À£ÀÆß ¥ÀqÉAiÀÄÄvÁÛgÉ. EAxÀªÀgÀÄUÀ¼ÀÄ ¥ÀĸÀÛPÀzÀ°è PÉÆlÖzÀÝQÌAvÀ ºÉaÑ£ÀzÀÝ£ÉßãÀÆ aAw¸ÀĪÀ UÉÆÃfUÉà ºÉÆÃUÀĪÀÅ¢®è.

             

ºÉʸÀÆÌ®Ä ªÀÄlÖzÀªÀgÉUÉ ¨ÉÃqÀ¥Áà, DzÀgÉ ¥ÀzÀ« ¥ÀƪÀð ²PÀëtzÀ°è ªÀÄvÀÄÛ ªÀÄÄA¢£À ºÀAvÀUÀ¼À°è ¥ÀæAiÉÆÃUÁ®AiÀĪÀ£ÀÄß PÀqÁØAiÀĪÁV C¼ÀªÀr¸À¯ÁVzÉAiÀįÁè? CAvÀ ¥ÁædÕgÀÄ PÉüÀ§ºÀÄzÀÄ. M§â «eÁÕ£À «zÁåyðAiÀiÁV £À£ÀUÀ¤¹zÉÝãÉAzÀgÉ ¹¯É§¸ï£À°è ¥ÀæAiÉÆÃUÀUÀ¼À£ÀÄß PÀqÁØAiÀÄ ªÀiÁqÀ¢zÀÝgÉ §ºÀĵÀB £ÁªÉ®ègÀÆ MAzÉà MAzÀÄ ¥ÀæAiÉÆÃUÀ ªÀiÁqÀzÉAiÀÄÆ rVæAiÀÄ£ÀÄß VnÖ¹PÉƼÀÄîwÛzÉݪÉÇà K£ÉÆÃ! AiÀiÁPÉAzÀgÉ, ¹¯É§¸ï£À°è PÉÆnÖgÀĪÀ ¥ÀæAiÉÆÃUÀUÀ¼À£ÀÄß ºÉÆgÀvÀÄ¥Àr¹ ²PÀëPÀgÀÄ vÀªÀÄäzÉà ¸ÀéAvÀ D¸ÀQÛ¬ÄAzÀ EvÀgÀ ¥ÀæAiÉÆÃUÀUÀ¼À£ÀÄß ªÀiÁr¸ÀĪÀÅzÉà E®è. JµÉÆÖà ¨Áj ¹¯É§¸ï£À°ègÀĪÀ ¥ÀæAiÉÆÃUÀUÀ½UÀÆ PÁ¯ÉÃdÄUÀ¼À°è ¨ÉÃPÁzÀµÀÄÖ ¸À®PÀgÀuÉUÀ½®èzÉà D ¥ÀæAiÉÆÃUÀUÀ¼À£ÀÄß ©lÄÖ©qÀĪÀ ZÁ½AiÀÄÆ ¨ÉÃPÁzÀµÀÄÖ PÁ¯ÉÃdÄUÀ¼À°è £ÀqÉzÉà EzÉ. C®èzÉÃ, ¥ÀæAiÉÆÃUÁ®AiÀÄzÀ vÀgÀUÀwUÀ¼ÀÄ ªÀÄPÀ̽UÉ MAzÀÄ jÃwAiÀÄ°è ºÉÆgÉ J£ÀÄߪÀAvÉ ¨sÁ¸ÀªÁUÀÄvÀÛªÉ. ¥ÀæAiÉÆÃUÀUÀ¼À£ÀÄß ªÀiÁqÀĪÁUÀ, ¥ÀĸÀÛPÀzÀ°è PÉÆlÖ ¥ÀæAiÉÆÃUÀ«zsÁ£ÀªÀ£ÀÄß ºÉÆgÀvÀÄ¥Àr¹ EvÀgÀ «zsÁ£ÀªÀ£ÀÄß C£ÀĸÀj¸ÀĪÀAw®è. C®èzÉÃ, DgÀA¨sÀzÀ ºÀAvÀzÀ¯Éèà ¥ÀæAiÉÆÃUÀzÀ ¥sÀ°vÁA±ÀzÀ PÀqÉUÉà «zÁåyðUÀ¼ÀÄ aAwvÀgÁVgÀÄvÁÛgÉ. E£ÀÆß ¥ÀæAiÉÆÃUÀ ¸À®PÀgÀuÉUÀ¼À£ÀÄß DgÁªÀĪÁV §¼À¸À®Ä PÀ°AiÀÄĪÀÅzÀPÉÌ ªÉÆzÀ¯Éà j¸À¯ïÖ ¹UÀ¨ÉÃPÉAzÀÄ ºÉtUÁqÀÄvÁÛgÉ. ¸ÀjAiÀiÁzÀ j¸À¯ïÖ ¨ÁgÀzÀAvÀºÀ ¸ÀAzÀ¨sÀðUÀ¼À°è «zÁåyðUÀ¼À£ÀÄß ºÉÊgÁuÁV¸ÀÄvÁÛgÉ. M§â «zÁåyðAiÀÄ ¥ÀæAiÉÆÃUÀzÀ°è K£ÁzÀgÀÆ vÉÆAzÀgÉ DVzÀÝgÉ, vÁªÀÅ PÀÆvÀ°èAzÀ¯Éà ªÀiÁUÀðzÀ±Àð£À ¤ÃqÀÄvÁÛgÀµÉÖà C®èzÉ, JzÀÄÝ §AzÀÄ ¨ÉÃgÉãÁzÀgÀÆ ¸ÀªÀĸÉå DVgÀ§ºÀÄzÉÃ, J°è vÀ¥ÀÄà ªÀiÁrzÁÝ£É CAvÀ w½¹PÉÆqÀĪÀ D¸ÀQÛAiÀÄ£ÀÄß vÉÆÃgÀĪÀªÀgÀÄ vÀÄA¨Á PÀrªÉÄ0iÉÄ£ÀߧºÀÄzÀÄ. JµÉÆÖà ¨Áj, PÉ®ªÀÅ ¥ÀæAiÉÆÃUÀUÀ½UÉ vÀgÀUÀwAiÀÄ AiÀiÁªÀ «zÁåyðUÀÆ ¸ÀjAiÀiÁzÀ GvÀÛgÀ ¹UÀĪÀÅ¢®è. CAvÀºÀ ¸ÀAzÀ¨sÀðUÀ¼À°è vÁ£ÀÆ ¥ÀæAiÀÄwß¹, MAzÀÄ ªÉÃ¼É vÀ£ÀUÀÆ GvÀÛgÀ §gÀ¢zÁÝUÀ, PÀÆqÀ¯Éà ºÀ¼ÉAiÀÄ gÉPÁqïðUÀ¼À£ÀÄß £ÉÆÃr ºÉÃUÉÆà GvÀÛgÀ §j¹©qÀ¯ÁUÀÄvÀÛzÉ. ºÉÃUÉAzÀÄ ¥Àæ²ß¸À®Ä ºÉÆÃzÀgÉ, "CzÀÄ ºÁUÉ §vÀðzÉ. ªÀÄvÉÛ F ¥ÀæAiÉÆÃUÀ ¤ªÀÄUÉ ¥ÀjÃPÉëAiÀÄ°è PÉüÀĪÀÅ¢®è. ºÁUÁV £Á£ÀÄ PÉÆlÖ jÃrAUï£Éßà gÉPÁqïð£À°è §gɬÄj. ¸ÁPÀÄ. CzÀgÀ §UÉÎ eÁ¹Û vÀ¯É PÉr¹PÉƼÀî¨ÉÃr" CAvÀ ¸ÀªÀÄeÁ¬Ä¶ ¹UÀÄvÀÛzÉ. CzÀÄ «zÁåyðUÀ½UÉ C£ÀÄPÀÆ®ªÀÇ DUÀÄvÀÛzÉ. »ÃUÉ «eÁÕ£À PÀ°PÉ ¸ÁUÀÄvÀÛzÉ. F jÃwAiÀÄ°è «eÁÕ£ÀªÀ£ÀÄß PÀ°vÀ «zÁåyðUÀ¼ÀÄ ºÉÃUÉ G£ÀßvÀªÁzÀ ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£ÉUÀ¼À£ÀÄß ªÀiÁqÀĪÀÅzÀÄ? DzÀgÉ vÀ£ÀßzÉà D¸ÉܬÄAzÀ, CzsÁå¥ÀPÀgÀÄ ºÉüÀzÉà ©lÖzÀÝ£ÀÄß  vÀ£Àß ºÉaÑ£À N¢¤AzÀ PÀ°vÀÄPÉÆAqÀ «zÁåyðAiÀÄÄ ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£Á gÀAUÀPÉÌ PÁ°qÀÄvÁÛ£É. D¸ÀQÛUÉ vÀPÀ̵ÀÄÖ ¸À±ÉÆÃzsÀ£É0iÀÄ C£ÀÄPÀÆ®UÀ¼ÀÄ E®è¢gÀĪÀÅzÀÄ ºÁUÀÆ ¥Àj±ÀæªÀÄPÉÌ vÀPÀÌ ¥Àæw¥sÀ®UÀ¼ÀÄ zÉÆgÀPÀ¢gÀĪÀÅzÀÄ C£ÀĨsÀªÀPÉÌ §gÀĪÀÅzÀÄ ¥Àæ0iÉÆÃUÁ®0iÀÄPÉÌ ¸ÉÃjPÉÆAqÀ §½PÀªÉÃ. CµÀÖgÀ°è G½zÀªÀgÀÄ AiÀiÁªÀÅzÁzÀgÀÆ GzÉÆåÃUÀªÀ£ÀÄß ¥ÀqÉzÀÄ ¸ÀÄR fêÀ£ÀªÀ£ÀÄß £ÀqɸÀ®Ä vÉÆqÀVgÀÄvÁÛgÉ.

       E«µÀÄÖ PÀ°PÉAiÀÄ ºÀAvÀzÀ°è DUÀĪÀ vÉÆqÀPÀÄUÀ¼ÀÄ. ¨sÁgÀvÀzÀ°è ªÀÄÆ®«eÁÕ£ÀzÀ PÀqÉUÉ «zÁåyðUÀ¼À D¸ÀQÛ PÀ«ÄäAiÀiÁUÀÄwÛzÉ JA§ DgÉÆÃ¥ÀªÀ£ÀÄß ºÀ®ªÀgÀÄ ªÀiÁqÀÄwÛzÁÝgÉ. EwÛÃZÉUÉ gÁ§mïð f. JqÀéqïìð CªÀjUÉ PÀÈvÀPÀ UÀ¨sÀðzsÁgÀuÉAiÀÄ ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£ÉUÉ £ÉÆ¨É¯ï ¹QÌzÁUÀ, CzÉà ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£ÉAiÀÄ£ÀÄß gÁ§mïðgÀ ¸ÀªÀÄPÁ°Ã£ÀªÁV ªÀiÁrzÀÝ £ÀªÀÄä «eÁÕ¤ qÁ. ¸ÀĨsÁµï ªÀÄÄSÉÆåÃ¥ÁzsÁåAiÀÄ CªÀgÀ ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£É ¨sÁgÀvÀzÀ°è PÀqÉUÀtÂvÀªÁzÀzÀÄÝ §»gÀAUÀUÉÆArvÀÄÛ. M§â «eÁÕ¤ CªÀªÀiÁ£À vÁ¼À¯ÁgÀzÉ DvÀäºÀvÉåUÉ ±ÀgÀuÁzÀ F zÁgÀÄt PÀxÉ ºÀ®ªÁgÀÄ ¨sÁgÀwÃAiÀÄgÀ PÀtÄÚUÀ¼À£ÀÄß vÉêÀUÉƽ¹zÀÄݪÀÅ. CzÀgÀ eÉÆvÉUÉ ªÀÄÆ®«eÁÕ£ÀPÉÌ ¥Áæw¤zsÀå ¹UÀ¨ÉÃPÉA§ MPÉÆÌgÀ® zsÀé¤AiÉÆAzÀÄ ºÉÆgÀnvÀÄÛ. F WÉÆõÀuÉAiÀÄ£ÀÄß «eÁÕ£À PÉëÃvÀæzÀ°ègÀĪÀªÀgÀÄ, «eÁÕ£À PÉëÃvÀæªÀ£ÀÄß ºÉÆgÀUÉ ¤AvÀÄ UÀªÀĤ¸ÀÄwÛgÀĪÀªÀgÀÄ, C®èzÉà «eÁÕ£ÀPÉÌ ¸ÀA§AzsÀªÉà E®è¢zÀݪÀgÀÆ, CAiÉÆåà «eÁÕ£ÀzÀ PÀxÉ DUÀ°QÌ®è¥Àà CAvÀ «eÁÕ£À¢AzÀ «ªÀÄÄRgÁzÀªÀgÀÆ J®ègÀÆ JwÛ»r¢zÀÝgÀÄ. DzÀgÉ ªÀÄÆ® «eÁÕ£À PÉëÃvÀæ AiÀiÁPÉ ¨sÁgÀvÀzÀ°è ¨É¼ÉAiÀÄÄwÛ®è JA§ÄzÀPÉÌ «zÁåyðUÀ½UÉ D¸ÀQÛ E®è JA§ ¸ÀÄ®¨sÀ PÁgÀtªÀ£Éßà ªÀÄvÉÛ ªÀÄvÉÛ ºÉüÀÄvÁÛ EzÁÝgÉ ºÉÆgÀvÀÄ ¨ÉÃgÉ PÁgÀtUÀ¼À£ÀÄß AiÀiÁgÀÆ ºÀÄqÀÄPÀÄwÛ®è.

       ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£É J£ÀÄߪÀÅzÀÄ CµÀÄÖ ¸ÀÄ®¨sÀzÀ ªÀiÁvÀ®è. vÀÄA¨Á vÁ¼Éä CUÀvÀå. ªÀµÀðUÀlÖ¯É ¤gÀAvÀgÀ ¥Àj±ÀæªÀĪÀ£ÀÄß CzÀÄ C¥ÉÃQë¸ÀÄvÀÛzÉ. JµÉÆÖà ¨Áj, ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£ÉAiÀÄ PÉÆ£ÉUÉ K£ÉÆà JqÀªÀmÁÖzÀgÉ, ªÀÄvÉÛ DgÀA¨sÀ¢AzÀ PÉ®¸À ±ÀÄgÀÄ ªÀiÁqÀ¨ÉÃPÁUÀ§ºÀÄzÀÄ. ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£Á «zÁåyð EAxÀzÉÝ®èªÀÅUÀ½UÀÆ vÀAiÀiÁgÁVgÀ¨ÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ. gÁwæ ºÀUÀ¯É£ÀßzÉ zÀÄrAiÀĨÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ. EµÉÖ®è ªÀiÁqÀĪÁUÀ CªÀ¤UÉ ¹UÀĪÀ ªÀiÁ¹PÀ ¨sÀvÉå ºÀvÀÛjAzÀ ºÀ£ÉßgÀqÀÄ ¸Á«gÀ.   CªÀ£ÀzÉà UɼÉAiÀÄgÀÄ, JAf¤AiÀÄjAUï ªÀiÁrAiÉÆÃ, JA.©.J. ªÀiÁrAiÉÆà PÉ®¸ÀPÉÌ ¸ÉÃj ªÀÄƪÀvÀÄÛ - £À®ÄªÀvÀÄÛ ¸Á«gÀ ¸ÀA§¼ÀªÀ£ÀÄß Jt¸ÀÄwÛgÀÄvÁÛgÉ. LµÁgÁ«Ä fêÀ£ÀªÀ£ÀÄß £ÀqɸÀÄwÛgÀÄvÁÛgÉ. «eÁÕ¤AiÀiÁV ºÀ®ªÀÅ ªÀµÀðUÀ¼À PÁ® zÀÄrzÀgÀÆ JµÉÆÖà ¨Áj DvÀ QjAiÀÄ «eÁÕ¤AiÀiÁVAiÉÄà EgÀ¨ÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ. CzÉà DvÀ£À UɼÉAiÀÄgÀÄ ¥ÉÆæªÉÆõÀ£ïUÀ¼À£ÀÄß ¥ÀqÉzÀÄ G£ÀßvÀ ºÀÄzÉÝUÀ¼À°è gÁgÁf¸ÀÄvÁÛgÉ.

              ºÀ®ªÀÅ ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£Á PÉÃAzÀæUÀ¼À°è UÉÊqïUÀ¼ÀÄ ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£Á «zÁåyðUÀ¼À£ÀÄß vÀªÀÄä ªÉÊAiÀÄÄQÛPÀ PÉ®¸ÀUÀ½UÉ §¼À¹PÉƼÀÄîvÁÛgÉ. EzÀjAzÀ  ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£Á PÁAiÀÄð »AzÉ ©Ã¼ÀÄvÀÛzÉ. DzÀgÀÆ ªÀÄgÀÄ ªÀiÁvÀ£ÁqÀzÉà «zÁåyðUÀ¼ÀÄ ¸À»¹PÉƼÀî¨ÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ. EµÉÖ¯Áè DzÀ ªÉÄïÉ, ¸À®PÀgÀuÉUÀ¼À ¸ÀªÀĸÉå. «zÉñÀUÀ¼À°è£À «eÁÕ¤ ªÀiÁqÀĪÀ MAzÀÄ ¢£ÀzÀ PÉ®¸ÀªÀ£ÀÄß ¨sÁgÀwÃAiÀÄ ¥ÀæAiÉÆÃUÁ®AiÀÄUÀ¼À°è ªÀiÁqÀĪÀÅzÀPÉÌ PÀ¤µÀ× ¥ÀPÀë JgÀqÀjAzÀ ªÀÄÆgÀÄ ¢£À ¨ÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ. AiÀiÁPÉAzÀgÉ «zÉñÀUÀ¼À°è ºÀ®ªÁgÀÄ PÉ®¸ÀUÀ¼À£ÀÄß ««zsÀ jÃwAiÀÄ G¥ÀPÀgÀtUÀ¼À ¸ÀºÁAiÀÄ¢AzÀ, PÀA¥ÀÆålgï ªÀÄvÀÄÛ ºÀ®ªÁgÀÄ ¸Á¥sïÖ ªÉÃgïUÀ¼À£ÀÄß §¼À¹PÉÆAqÀÄ vÀéjvÀ UÀwAiÀÄ°è ªÀiÁr ªÀÄÄV¹vÁÛgÉ. CzÉà ¨sÁgÀvÀzÀ «eÁÕ¤ G¥ÀPÀgÀtUÀ½AzÀ ªÀiÁqÀ§ºÀÄzÁzÀ PÉ®¸ÀUÀ¼À£ÀÄß vÁ£Éà ªÀiÁqÀ¨ÉÃPÀÄ. EzÀjAzÀ ¸ÀªÀÄAiÀÄ ºÉZÀÄÑ ¨ÉÃPÀÄ. vÀ¤ßAvÁ£Éà PÉ®¸À ¤zsÁ£ÀªÁUÀÄvÀÛzÉ. EµÀÖ®èzÉÃ, «eÁÕ£À PÉëÃvÀæªÀ£ÀÆß gÁdPÁgÀt ©nÖ®è. ¸ÀgÀPÁj ¥ÀæAiÉÆÃUÁ®AiÀÄ UÀ¼À°è JµÉÆÖà ¨Áj, CºÀðvÉ E®è¢zÀÝzÀgÀÆ vÀªÀÄUÉ ¨ÉÃPÁzÀªÀjUÉà CªÀPÁ±ÀUÀ¼À£ÀÄß PÉÆqÀĪÀ, CªÀgÀ£ÀÄß ªÉÄïÉvÀÄÛªÀ ¸À®ÄªÁV ZÀvÀÄgÀªÀÄwAiÀÄ£ÀÄß vÀĽAiÀÄĪÀ PÉ®¸À ºÉÃgÀ¼ÀªÁV ºÀ®ªÀÅ PÀqÉUÀ¼À°è £ÀqÉAiÀÄÄvÀÛzÉ. »ÃUÁzÁUÀ §Ä¢ÞªÀAvÀgÀÄ vÀªÀÄä §Ä¢ÞªÀÄvÉÛUÉ CªÀPÁ±À«gÀĪÀ, EvÀgÀ AiÀiÁªÀÅzÉà ¥Àæ¨sÁªÀUÀ½®èzÉà PÉêÀ® §Ä¢ÞªÀÄvÉÛAiÀÄ£Éßà DzsÁgÀªÁVj¹PÉÆAqÀÄ PÉ®¸À PÉÆqÀĪÀ «zÉòà ¥Àæ0iÉÆÃUÁ®0iÀÄUÀ½UÉ   ºÉÆÃUÀÄvÁÛgÉ.

       EAvÀºÀ ºÀ®ªÁgÀÄ ¸ÀªÀĸÉåUÀ¼À£ÀÄß ªÉÊeÁÕ¤PÀ PÉëÃvÀæ JzÀÄj¸ÀÄwÛgÀĪÁUÀ, «zÁåyðUÀ¼ÀÄ  ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£Á PÉëÃvÀæªÀ£ÀÄß ªÀiÁqÀĪÀÅzÀPÉÌ ªÀÄ£À¸ÀÄì ªÀiÁqÀĪÀÅzÁzÀgÀÆ ºÉÃUÉ? ªÉÊeÁÕ¤PÀ ¸ÀA¸ÉÜUÀ¼À ¸ÀASÉåAiÀÄ£ÀÄß ºÉaѸÀĪÀÅzÀPÉÌ, FUÁUÀ¯Éà EgÀĪÀ ¸ÀA¸ÉÜUÀ¼À£ÀÄß E£ÀÆß ºÉZÀÄÑ ªÀåªÀ¹ÜvÀUÉƽ¸ÀĪÀÅzÀPÉÌ ¸ÀgÀPÁgÀ ºÀt ©qÀÄUÀqÉ ªÀiÁrzÀgÀµÉÖà ¸Á®zÀÄ. eÉÆvÉUÉ CzÀgÀ ¸À¢é¤AiÉÆÃUÀzÀ PÀÄjvÀÄ UÀªÀÄ£À ºÀj¸À¨ÉÃPÀÄ.  ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£Á «zÁåyðUÀ¼À ªÀiÁ¹PÀ ¨sÀvÉåAiÀÄ£ÀÆß ºÉaѹ, CªÀjUÉ E¤ßvÀgÀ ¸ÀªÀ®vÀÄÛUÀ¼ÀÆ ¸ÀjAiÀiÁzÀ jÃwAiÀÄ°è zÉÆgÀPÀĪÀAvÉ £ÉÆÃrPÉƼÀî¨ÉÃPÀÄ. DUÀ ¨sÁgÀvÀ¢AzÀ vÀªÀÄä K¼ÉÎUÁV «zÉñÀUÀ½UÉ ºÉÆÃUÀĪÀ, ªÀÄvÀÄÛ D zÉñÀUÀ¼À ªÉÊeÁÕ¤PÀ PÉëÃvÀæzÀ C©üªÀÈ¢ÞUÁV ±Àæ«Ä¸ÀĪÀ £ÀªÀÄä §Ä¢ÞªÀAvÀ «eÁÕ¤UÀ¼À£ÀÄß £ÀªÀÄä°èAiÉÄà G½¹PÉƼÀÄîªÀÅzÀPÉÌ ¸ÁzsÀå. ¨sÁgÀvÀzÀ°èAiÉÄà EzÀÄÝ «eÁÕ£À PÉëÃvÀæzÀ°è £ÉÆ¨É¯ï ¥ÀqÉzÀªÀgÀÄ ¸Àgï. ¹.«. gÁªÀÄ£ï CªÀgÀÄ ªÀiÁvÀæ. CªÀjUÀÆ ¸ÀA±ÉÆÃzsÀ£ÉAiÀÄ ºÁ¢AiÀÄ°è ¨ÉÃPÁzÀµÀÄÖ vÉÆqÀPÀÄUÀ¼ÁVªÉ. DzÀgÉ CªÀgÉãÉÆà CªÉ®èªÀ£ÀÆß ªÉÄnÖ ¤AvÀgÀÄ. DzÀgÉ £ÀAvÀgÀ «eÁÕ£ÀzÀ°è £ÉÆ¨É¯ï ¥ÀqÉzÀ £ÀªÀÄä «eÁÕ¤UÀ¼ÀÄ AiÀiÁgÀÆ ¨sÁgÀvÀzÀ°èAiÉÄà £É¯É¹, ¨sÁgÀvÀzÀ ¥ÀæAiÉÆÃUÁ®AiÀĪÀ£Éßà §¼À¹ £ÉÆ¨É¯ï ¥ÀqÉzÀÄzÀ®è. ºÁUÁV CªÀgÀÄUÀ½UÉ £ÉÆ¨É¯ï §AzÁUÀ £ÁªÀÅ CªÀgÀÄ £ÀªÀÄäªÀgÀÄ CAvÀ ¸ÀégÀ Kj¸À§ºÀÄzÀµÉÖ. DzÀgÉ zsÀé¤ JvÀÛj¹ dUÀwÛUÉ ¸ÁgÀĪÀÅzÀPÉÌ £ÀªÀÄUÉ ¸ÁzsÀåªÁUÀĪÀÅ¢®è. AiÀiÁPÉAzÀgÉ CªÀgÀÄUÀ¼ÀÄ AiÀiÁgÀÆ ¥ÀÆtð £ÀªÀÄäªÀgÁVAiÉÄà G½¢®è. 

ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳಲು ಮರೆಯಬೇಡಿ, ಪ್ಲೀಸ್

ಈ ಲೇಖನವು ಅಕ್ಟೋಬರ್ 5, 2010 ರ ಕನ್ನಡಪ್ರಭದ 'ಕಾಲೇಜುರಂಗ’ದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿದೆ.

PÀÈvÀdÕvÉAiÀÄ £ÀUÀÄ«£ÉÆA¢UÉ ‘xÁåAPïì' JA§ ¥ÀzÀªÉÇAzÀ£ÀÄßZÀÑj¹zÀgÉ CzÉà zÉÆqÀØ ªÀÄgÀÄ¥ÁªÀw. EzÀPÉÌãÀÆ Rað®è. ºÀÈzÀAiÀĪÀAwPÉ MA¢zÀÝgÉ ¸ÁPÀÄ. DzÀgÉ CzÉà E®è¢zÀÝgÉ K£ÁUÀÄvÀÛzÉ JA§ÄzÀPÉÌ EwÛÃa£À MAzÀÄ WÀl£É GzÁºÀgÀuÉAiÀiÁUÀÄvÀÛzÉ.  

zÀlÖqÀ«AiÉƼÀUÉ ºÀQÌUÀ¼À a°¦°, fÃgÀÄAqÉAiÀÄ QjQj, C°è E°è PÀAqÀÄ ªÀÄgÉAiÀiÁUÀĪÀ QÃlUÀ¼ÀÄ, ºÀQÌUÀ¼ÀÄ, DPÁ±ÀzÉvÀÛgÀPÉÌ ¨É¼ÉzÀÄ ¤AvÀ ºÉªÀÄägÀUÀ¼ÀÄ, PÀtÄÛA§ÄªÀ ºÀZÀѺÀ¸ÀÄj£À ªÀ£À¹j, ªÉÊ«zsÀåªÀÄAiÀÄ ºÀƪÀÅUÀ¼À ¸ÀÄUÀAzsÀ, ºÀªÁ¤AiÀÄAwævÀ PÉÆoÀrAiÀÄ°ègÀĪÀAvÀºÀ vÀA¥ÀÄ, DºÁ! PÁqÉAzÀgÉ CzɵÀÄÖ  ¸ÉÆUÀ¸ÀÄ! ªÀÄ£À¹ìUÉ ¹UÀĪÀ £ÉªÀÄä¢, ¸ÀÄR RArvÀªÁVAiÀÄÆ £ÀªÀÄä £ÀUÀgÀUÀ¼À ¥Àæw¶ÖvÀ  L.n. PÀA¥É¤UÀ¼À ºÀªÁ¤AiÀÄAwævÀ PÉÆoÀrUÀ¼À°è ¹UÀ¯ÁgÀzÀÄ. EAvÀºÀzÉÆAzÀÄ ¸ÀÄSÁ£ÀĨsÀªÀzÀ ¨sÁªÀ£É vÀAqÀzÀ J®ègÀ®Æè EvÀÄÛ. ªÀiÁUÀðzÀ±ÀðPÀj®è¢zÀÝ F ZÁgÀtzÀ°è ªÀÄÄAzÉ £ÀqÉzÀµÀÆÖ ºÉƸÀ ¨ÉlÖ, PÀtªÉ, E½eÁgÀÄ, ¤Ãj£À gÀhÄjUÀ¼À DPÀµÀðuÉ. 

      

»ÃUÉ PÁr£ÉƼÀV½AiÀÄĪÀÅzÀÄ ¸ÀÄ®¨sÀ. DzÀgÉ ºÉÆgÀ§gÀĪÀÅzÀPÉÌ PÁr£À ¥ÀjZÀAiÀÄ ZÉ£ÁßV E®èzÀ ºÉÆgÀvÀÄ ¸ÁzsÀå«®è. EzÀÄ D JAf¤AiÀÄgï UÀ½UÉ UÉÆvÁÛzÀzÀÄÝ ªÉÆ£Éß ZÁªÀiÁðr WÁnAiÀÄ MwÛ£À°ègÀĪÀ PÁr£À UÀ¨sÀðzÀ°è ¹QÌ©zÀÝ ªÉÄïÉAiÉÄÃ. UÀrAiÀiÁgÀ £ÉÆÃrzÀ ªÉÄïÉAiÉÄà ¸ÀAeÉ ¸À«Äæ¸ÀÄwÛzÀÄÝzÀÄ Cj«UÉ §A¢vÀÄÛ. »AzÀPÉÌ ºÉÆÃUÉÆÃtªÉAzÀÄ wgÀÄV £ÀqÉzÀµÀÆÖ PÁqÉà JzÀÄgÁ¬ÄvÀÄ. ªÁºÀ£À ¤°è¹zÀÝ gÀ¸ÉÛAiÀÄ eÁqÀÄ ¹UÀzÁ¬ÄvÀÄ. PÀvÀÛ¯ÁªÀj¸ÀÄwÛzÀÝAvÉ UÁ§jAiÀÄÆ ºÉZÁѬÄvÀÄ. vÀAqÀzÀ ªÀÄ»¼Á ¸ÀzÀ¸ÀågÀ DvÀAPÀPÉÌ PÀrªÁt ºÁPÀĪÀÅzÀÄ E£ÉÆßAzÀÄ ¸ÀªÁ®Ä. F EPÀÌnÖ£À ¥Àj¹ÜwAiÀÄ°è ºÉÆgÀºÉÆÃUÀĪÀÅzÀPÉÌ ¸ÀºÁAiÀÄ AiÀiÁa¸ÀĪÀÅzÁzÀgÀÆ AiÀiÁgÀ°è? ªÀÄ£ÀĵÀågÀ ¸ÀĽªÉà E®èzÀ D ¥ÀæzÉñÀzÀ°è, ºÉÃUÉÆà ªÉƨÉÊ¯ï £Émï ªÀPïð ¸ÀºÁAiÀÄ ªÀiÁrvÀÄ. vÀªÀÄä £ÉAlgÀ£ÀÄß ¸ÀA¥ÀQð¹, £ÀAvÀgÀ CªÀgÀÄ ¥ÉÆðøÀgÀ ªÀÄvÀÄÛ CgÀtå E¯ÁSÉAiÀÄ ¹§âA¢UÀ¼À ¸ÀºÁAiÀÄ¢AzÀ ºÁUÀÆ ¸ÀܽÃAiÀÄgÀ £ÉgÀ«¤AzÀ ºÉÃUÉÆà F JAf¤AiÀÄgï UÀ¼ÀÄ ¹Q̺ÁQPÉÆAqÀ eÁUÀªÀ£ÀÄß ¥ÀvÉÛ ºÀaÑ PÁr¤AzÀ ©qÀÄUÀqÉUÉƽ¸ÀĪÀ ºÉÆwÛUÉ ¨É¼ÀVΣÀ eÁªÀ ªÀÄÆgÀĪÀgÉAiÀiÁVvÀÄÛ. DzÀgÉ F ¸ÀIJQëvÀgÉAzɤ¹PÉÆAqÀ JAf¤AiÀÄgÀÄUÀ¼ÀÄ PÁr¤AzÀ ºÉÆgÀUÉ §AzÀ ªÉÄÃ¯É "§zÀÄQzÉAiÀiÁ §qÀ fêÀªÉÃ" JAvÀ vÀªÀÄä gÀPÀëuÉUÁV ±Àæ«Ä¹zÀªÀjUÉ zsÀ£ÀåªÁzÀUÀ¼À£ÀÆß C¦ð¸ÀzÉ ªÁºÀ£ÀªÀ£ÉßÃj PÁuÉAiÀiÁzÀgÀÄ. gÁwæAiÉįÁè ºÁAiÀiÁV ªÀÄ®UÀ§ºÀÄzÁVzÀÝ ZÁªÀiÁðrAiÀÄ D¸ÀÄ¥Á¹£À ºÀ®ªÁgÀÄ d£ÀgÀÄ, ¥ÉÆðøÀgÀÄ, CgÀtå E¯ÁSÉAiÀÄ ¹§âA¢AiÉįÁè AiÀiÁPÁzÀgÀÆ EµÀÄÖ PÀµÀÖ¥ÀmÉÖªÉÇà CAvÀ CªÁPÁÌzÀgÀÄ. (PÀ£ÀßqÀ¥Àæ¨sÀ, ¢£ÁAPÀ 20, ¸É¥ÉÖA§gï 2010 ¥ÀÄl 3).

       EzÀ£ÉÆßâ £À£ÀߣÀÄß PÁrzÀ ¥Àæ±ÉßAiÉÄAzÀgÉ ºÉZÀÄÑ «zÉå ºÁUÀÆ zÉÆqÀØ ¸ÀA¥ÁzÀ£É EgÀĪÀ EªÀgÉÃPÉ »ÃUÉ ªÀiÁrzÀgÀÄ! ªÀÄ£ÀĵÀågÁzÀªÀjUÉ ªÀiÁ£À«ÃAiÀÄ ªÀiË®åUÀ½gÀ¨ÉÃqÀªÉÃ? vÀªÀÄä PÀA¥É¤UÀ¼À°è PÁ¥ÉÆÃðgÉÃmï ¸ÀA¸ÀÌöÈwAiÀÄ ºÉ¸Àj£À°è, GvÀÛªÀÄ ªÀåQÛvÀéªÀ£ÀÄß ºÉÆA¢zÉÝÃªÉ JAzÀÄ vÉÆÃj¹PÉƼÀÄîªÀÅzÀPÁÌV ªÀiÁvÀÄ ªÀiÁwUÉ ¸Áìj, xÁåAPïì CAvÀ ºÉüÀÄvÁÛ EgÀĪÀ EªÀjUÉ vÀªÀÄä fêÀªÀ£ÀÄß G½¸À®Ä ¸ÀéAvÀ fêÀzÀ ºÀAUÀÄ vÉÆgÉzÀÄ ¸ÀºÀPÀj¹zÀ CµÀÆÖ ªÀÄA¢UÉ PÀÈvÀdÕvÉ ºÉüÀ®Ä £ÁaPÉAiÀiÁ¬ÄvÉ? EgÀ®Æ §ºÀÄzÀÄ, KPÉAzÀgÉ CªÀgÀ £ÁaPÉAiÀÄ £É¯ÉUÀ¼Éà ¨ÉÃgÉ.

       DzÀgÉ »ÃUÉ ªÀiÁqÀ¨ÁgÀzÀÄ. aPÀÌA¢¤AzÀ¯Éà ¸ÁªÀiÁfPÀ ¸ÀAªÀºÀ£ÀzÀ ªÀÄÆ® UÀÄtUÀ¼À£ÀÄß ¨É¼É¹PÉƼÀî¨ÉÃPÀÄ. xÁåAPïì ºÉüÀĪÀÅzÀPÉÌ ¸ÁÜ£À-ªÀiÁ£À, ¥ÀzÀ« ¥ÀæwµÉÖUÀ¼ÀÄ CqÀØ §gÀ¨ÁgÀzÀÄ. ¸ÀºÀPÁgÀ vÀvÀé ¸ÀªÀiÁdzÀ°è ªÀÄÄAzÀĪÀjAiÀÄ ¨ÉÃQzÀÝgÉ xÁåAPïì ºÉüÀ®Ä ªÀÄgÉAiÀĨÉÃr, ¦èøï.

ಸ್ವಯಂ ಸಲಹೆ

ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 2೧, ೨೦೧೦ ರ ಕನ್ನಡಪ್ರಭದ ಕಾಲೇಜು ರಂಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿತ.


"0iÀiÁPÉÆà ªÀÄ£À¸ÀÄì ¨sÁgÀªÁVzÉ. zÉúÀ 0iÀiÁAwæPÀªÁV F zÉÆqÀØ 0iÀÄAvÀæªÀ£ÀÄß ¤0iÀÄAwæ¸ÀÄwÛzÉ. ¤vÀåªÀÇ EzÉà UÉÆüÀÄ J£ÀÄߪÀ §Ä¢Þ ºÀvÁ±ÀªÁVzÉ. fêÀ£ÀzÀ°è ¤¢ðµÀÖªÁzÀ UÀÄj0iÀĤßlÄÖPÉÆArzÀÝgÀÆ ºÀ®ªÁgÀÄ CqÀZÀuÉUÀ½AzÀ ¸Á¢ü¸À¯ÁUÀzÉ, FUÀ ¨ÉÃgÉ0iÀĪÀgÀÄ ºÉýzÀ UÀÄj0iÀÄ£ÀÄß ¸Á¢ü¸ÀĪÀ dªÁ¨ÁÝj0iÀÄ£ÀÄß ºÉÆwÛzÉÝãÉ. «¢ü0iÀÄ DlªÀ£ÀÄß vÀ¦à¸À®Ä £À«ÄäAzÀ ¸ÁzsÀåªÉÃ? C®èªÁzÀgÉ F §¸ï qÉsæöʪÀgï PÉ®¸ÀPÉÌ ¸ÉÃgÀÄwÛzÉÝ£ÉÃ? vÁ£ÉÆAzÀÄ §UÉzÀgÉ zÉʪÀ«£ÉÆßAzÀÄ §UɬÄvÉA§AvÉ D¬ÄvÀÄ £À£Àß PÀxÉ0iÀÄÆ PÀÆqÁ. E£ÀÄß EzÀÝzÀÝgÀ¯Éèà ¸ÀªÀiÁzsÁ£À ¥ÀqÀĪÀÅzÀÄ CµÉÖ. EzÀgÀ¯Éèà G£ÀßwUÉÃgÀÄvÉÛãɣÀÄߪÀÅzÀÄ PÀ£À¹£À ªÀiÁvÀÄ......" C£ÉÃPÀ ¸À® ªÀÄÆrzÀ F §UÉ0iÀÄ aAvÀ£ÉUÀ¼ÀÄ EAzÉÃPÉÆà §ºÀ¼ÀªÁV PÁqÀ¯ÁgÀA©ü¹zÀÄݪÀÅ.

       "jà ¸Áé«Ä, ªÉÇïÉÆéà §¸ï EmÉÆÌAqÀÆ EµÀÄÖ ¤zsÁ£À ºÉÆÃVÛÃgÀ°æÃ? MwÛçà KPÀì®gÉÃlgï. ºÀ¼Éà µÀmïè UÁr ºÉÆÃUÉÆà ºÁUÉ ºÉÆÃVÛÃgÀ®è?!" "DUÀ¢AzÀ PÀÆvÀÄ PÀÆvÀÄ ¸ÁPÁV ºÉÆÃ0iÀÄÄÛ. ªÉÇïÉÆéà §¸ï ¨ÉÃUÀ ºÉÆÃUÀÄvÉÛ CAvÀ ºÉZÀÄÑ zÀÄqÀÄØ PÉÆlÄÖ §AzÉæ, D PÀqɬÄAzÀ Drð£Àj §¸ï UÀ¼ÀÄ NªÀgï mÉÃPï ªÀiÁrÛªÉ. CªÀÅUÀ¼À£ÀÄß £ÉÆÃrzÉæ, CªÀÅUÀ¼À¯Éèà ºÉÆÃUÀâºÀÄ¢vÀÄÛ, ¸Àé®à ºÀt£ÀÆ G½ÃwvÀÄÛ CAvÀ PÁuÁÛ EzÉ. K£ï qÉæöʪÀgÀ¥Áà ¤ÃªÀÅ?!" 

       ªÀÈwÛ ªÀÄ0iÀiÁðzÉUÉ C¥ÀªÀiÁ£ÀªÁzÁUÀ MAzÀÄ PÀëtPÉÌ Ej¸ÀĪÀÄÄj¸Á¬ÄvÀÄ. £À£Àß aAvÀ£Á ®ºÀj¬ÄAzÀ ºÉÆgÀ§AzÉ. qÉæöÊ«AUï PÀqÉUÉ ¸ÀA¥ÀÇtð UÀªÀÄ£À ºÀj¹zÉ. £À£Àß UÀÄj0iÀÄ£ÀÄß £É£À¦¹PÉÆAqÉ. ¤UÀ¢vÀ ¸ÀªÀÄ0iÀÄQÌAvÀ LzÀÄ ¤«ÄµÀ »AzÉ ©¢ÝzÉÝ. CrجĮè. CzÀ£ÀÄß E£ÀÆß ¸ÀjzÀÆV¹PÉƼÀÄîªÀÅzÀPÉÌ £À£ÀUÉ UÉÆvÀÄÛ CAvÀAzÀÄPÉƼÀÄîvÀÛ¯Éà DQì®gÉÃlgï §®ªÁV MwÛzÉ. §¸ÀÄì ªÉÃUÀªÀ£ÀÄß UÀ½¹vÀÄ. vÀ£Àß ªÀZÀð¹ìUÉ ¸Àj0iÀiÁV ¸ÁUÀvÉÆqÀVvÀÄ. ªÀÄvÉÛ vÀ¯É0iÀÄ°è E£ÉßãÉÆà D¯ÉÆÃZÀ£ÉUÀ¼ÀÄ ºÀÄlÄÖvÀÛ¯Éà CªÀÅUÀ¼À£ÀÄß CzÀÄ«ÄPÉÆAqÀÄ, §¸ÀÄì ZÁ®£É0iÀÄ PÀqÉUÉà KPÁUÀæavÀÛ£ÁzÉ. vÀ£Àß ¸ÁÖ¥ï ºÀwÛgÀ §gÀÄvÀÛ¯Éà DUÀ UÉÆtVzÀ ªÀåQÛ ºÀwÛgÀ §AzÀÄ, "K¤æà DUÀ £Á£ï JgÀqï ªÀiÁvï ºÉýzÉÝà vÀqÀ. ¹PÁÌ¥ÀmÉÖ ¹àÃqï ¦Pï C¥ï ªÀiÁqÉÆÌAræ. »AUÉà Nrì. ZÉ£ÁßVgÀÄvÉÛ. C¢âmÉÆÌAqÀÄ ªÉÆzÀÄè Nr¹ÛzÀÝAUÉ ¤zsÁ£À NrìzÉæ 0iÀiÁUÁðzÀÆæ ¨ÉÃeÁgï §A¢âqÀÄvÉÛ C¯Áé? ¨ÉÃeÁgÁVzÉæ PÀë«Ä¹. §wðãï PÀtÂæÃ" CAvÀ ºÉý E½zÀÄPÉÆAqÀ. £Á£ÀÄ ¤lÄÖ¹gÀÄ ©mÉÖ. ªÀÄÄUÀļÀßUÉ £ÀPÉÌ. CªÀ¤V£ÉßãÀÆ GvÀÛgÀ PÉÆqÀ¨ÉÃPÉAzɤ¸À°®è.

        £À£Àß ¤zsÁ£ÀUÀw0iÀÄ ZÁ®£ÉUÉ PÁgÀt K¤gÀ§ºÀÄzÀÄ CAvÀ FvÀ K£ÁzÀgÀÆ D¯ÉÆÃa¹zÁÝ£É0iÉÄÃ? M§â ZÁ®PÀ¤UÀÆ J®ègÀAvÉ ºÀ®ªÁgÀÄ ¸ÀªÀĸÉåUÀ½gÀ§ºÀÄzÀ®èªÉÃ? CAvÀºÀ ºÀ®ªÁgÀÄ ¸ÀªÀĸÉåUÀ¼À DUÀgÀ vÀ¯É ªÉÄÃ¯É ©zÁÝUÀ, ¤0iÀÄAwæ¸À¯ÁUÀzÀAvÉ ªÀÄ£À¸ÀÄì D PÀqÉ ºÀj0iÀÄÄvÀÛzÉ. CzÀPÉÌ £Á£ÉãÀÄ ªÀiÁqÀ°? £Á£ÀÄ ªÀÄ£ÀĵÀå vÁ£ÉÃ? 0iÀÄAvÀæªÀ®èªÀ®è?! ¸ÁzsÁgÀtªÁV F L.n., ©.n. UÀ¼ÀÄ, ºÁUÀÆ ¸ÀgÀPÁgÀzÀ EvÀgÀ ºÀÄzÉÝUÀ¼À°ègÀĪÀªÀgÀÄ vÀªÀÄUÉ ¸Àé®à C¸ËRåªÁzÀgÀÆ ¸ÁPÀÄ. gÀeÉ vÉÆUÉÆAqÀÄ ©qÁÛgÉ. £ÀªÀÄUÉ ºÁUÁUÀÄvÀÛzÉ0iÉÄÃ? £Á£ÀÄ ºÁUÉ ¨ÉÃPÁ©nÖ gÀeÉ vÉÆUÉÆAqÉæ §¸ÀÄì NqÀ¨ÉÃPÀ¯Áè! ¢£ÀªÀÇ ZÁ®£É ªÀiÁrà ªÀiÁr, ¨ÉøÀvÀÄÛ ºÉÆÃVzÉ. d£ÀgÀÄ ºÀvÀÄÛvÁÛgÉ, E½0iÀÄÄvÁÛgÉ. £ÀªÀÄä ªÀÄÄRªÀ£ÀÆß £ÉÆÃqÀĪÀÅ¢®è. DvÀ §gÉà ZÁ®PÀ JA§ C¸ÀqÉØ0iÀÄ£ÀÄß vÉÆÃ¥Àðr¸ÀÄvÁÛgÉ. CºÀðvÉ0iÀÄ£ÀÄß ªÀÈwÛ0iÀÄ°è C¼É0iÀÄĪÀ ªÀÄÆqsÀgÀÄ EªÀgÀÄ. DzÀgÉ vÀªÀÄUÉ ¨ÉÃPÁzÀ°è §¸Àì£ÀÄß ¤°è¸À¨ÉÃPÁzÁUÀ ªÀiÁvÀæ C¸ÀºÁ0iÀÄPÀgÀAvÉ §AzÀÄ ©£Àß«¹PÉƼÀÄîvÁÛgÉ. ºÉÆÃUÀ° ¥Á¥À CAvÀ PÁ£ÀÆ£À£ÀÄß ªÀÄÄjzÀÄ CªÀgÀªÀjUÉ ¸ÀÄ®¨sÀªÁUÀĪÀ¯Éèà ¤°è¹zÀgÉ, vÀvï PÀët E½zÀÄPÉÆAqÀÄ, wgÀÄV £ÉÆÃqÀĪÀÅzÀPÀÆÌ vÁ¼Éä E®èzÉ ºÉÆÃV©qÀÄvÁÛgÉ. 0iÀiÁPÉAzÀgÉ £À¤ßAzÀ CªÀjUÁUÀ¨ÉÃPÁzÀ PÉ®¸À D¬ÄvÀ¯Áè!

       §¹ì£À°è PÀĽvÀÄPÉÆAqÀÄ K£ÀÄ ¤zsÁ£ÀªÁV ZÀ¯Á¬Ä¹ÛÃgÀ¯Áè CAvÀ zÉÆqÀعÛPɬÄAzÀ ºÉüÀĪÀÅzÀPÉÌãÉÆà ¸ÀÄ®¨sÀ. DzÀgÉ ¤vÀåªÀÇ ZÀ¯Á¬Ä¸ÀĪÀªÀ£À ¥ÁqÀÄ CªÀjUÀxÀðªÁUÀÄvÀÛzÉ0iÉÄÃ? MAzÀÄ ªÉÃ¼É EªÀgÀAzÀAvÉ ªÉÃUÀªÁV ¸ÁV, E£ÁågÀzÉÆà vÀ¦à¤AzÀ K£ÁzÀgÀÆ C¥ÀWÁvÀ DzÀgÉ, EzÉà ¥Àæ0iÀiÁtÂPÀ ªÀĺÁ£ÀĨsÁªÀgÀÄ, ZÁ®PÀ£À Cw0iÀiÁzÀ ªÉÃUÀ ªÀÄvÀÄÛ ZÁ®£É0iÀÄ°è ¤®ðPÀë÷å CAvÀ ¸ÁQë ºÉüÀÄvÁÛgÉ! CªÀgÉAzÀÆ PÉlÖªÀgÁUÀĪÀÅzÀPÉÌ vÀ0iÀiÁj®è. FUÀµÉÖà E½zÀ ªÀåQÛ £Á£ÀÄ ¸ÁªÀiÁ£Àå ªÉÃUÀQÌAvÀ ¸Àé®à ºÉZÀÄÑ ªÉÃUÀªÁV ºÉÆÃV ¨ÉÃUÀ vÀ®Ä¦zÀÝgÉ, MAzÁzÀgÀÆ ¥Àæ±ÀA¸É0iÀÄ ªÀiÁvÀÄUÀ¼ÀÄ DqÀÄwÛzÀÝ£ÉÃ? £À£Àß EµÀÖgÀªÀgÉV£À C£ÀĨsÀªÀzÀ°è E®è. ¤zsÁ£ÀªÁV ZÀ¯Á¬Ä¹zÀgÉ ªÀiÁvÀæ CªÀjUÉ ¤A¢¸À®Ä £É£À¥ÁUÀĪÀÅzÀÄ! »ÃUÉ ªÀÄ£À¹ì£À°è D¯ÉÆÃZÀ£ÉUÀ¼ÀÄ ºÉÆgÀ¼ÀÄwÛzÀÝgÀÆ §¹ì£À UÁ°UÀ¼ÀÄ ¸Àj0iÀiÁzÀ ªÉÃUÀzÀ¯Éèà GgÀļÀÄwÛzÀÄݪÀÅ.       

       "EªÀgÀ PÀÄjvÀÄ aAw¹ £À£ÀUÉãÀÄ ¯Á¨sÀ? £À£Àß ªÀÄ£À¸ÉÆìA¢µÀÄÖ ºÁ¼ÀÄ. CµÉÖ. E£ÉßãÀÆ ¥Àæ0iÉÆÃd£À«®è. d£ÀgÀ£ÀÄß ¸ÀjªÀiÁqÀ®Ä £À¤ßAzÀ ¸ÁzsÀåªÉÃ? ‘CzÀÆ ¸ÉÆà PÁ¯ïØ JdÄPÉÃmÉqï ¦Ã¥À¯ï'! rVæ K£ÉÆà £À£ÀßQÌAvÀ ºÉZÁÑVgÀ§ºÀÄzÀÄ. DzÀgÉ RArvÀ vÁ¼Éä, ªÀiÁ£À«Ã0iÀÄvÉ, ¸ÀA0iÀĪÀÄ EvÁå¢UÀ¼ÀÄ PÀqÀªÉÄ0iÉÄÃ. §ºÀĵÀB £À£ÀUÉ £À£Àß F ªÀÈwÛ0iÉÄà EªÀ£É߯Áè PÀ°¹vÉÆà K£ÉÆÃ?! K£Éà EgÀ°, d£ÀgÀ£ÀÄß ¸ÀÄgÀQëvÀªÁV vÀ®Ä¦¹ ªÀÈwÛ UËgÀªÀªÀ£ÀÄß PÁ¥ÁrPÉƼÀî¨ÉÃPÀÄ JAzÀÄ £À£ÀUÉ £Á£Éà ºÉýPÉÆAqÉ. £À£Àß F ¸Àé0iÀÄA ¸À®ºÉ ªÀÄ£À¸Àì£ÀÄß ¸Àé®à ºÀUÀÄgÁV¹vÀÄ. eÉÆÃgÁV MAzÀÄ ¤lÄÖ¹gÀÄ ©mÉÖ. CzÀÄ £À£Àß §¹ì£À Kgï ¨ÉæÃQ£À ¸À¢ÝUÉ ±ÀÄæw0iÀiÁ¬ÄvÀÄ. CvÀÛPÀqɬÄAzÀ "PÁ¯ÉÃfUÉ Crä±À£ï ¹QÌvÀ¥Áà" JA§ ªÀÄUÀ¼À ªÉƨÉʯï PÀgÉ ¸ÀªÀiÁzsÁ£À ¤ÃrvÀÄ. "¨ÉÊlÆ nà PÀÄr0iÉÆÃt ¨ÁgÉÆÃ" JAzÀÄ PÀgÉzÀ ¥ÀÅlÖgÁdtÚ£À §½UÉ §¹ì½zÀÄ £ÀqÉzÁUÀ ¨ÉAUÀ¼ÀÆj£À £ÀUÀgÀ ¸ÁjUÉ §¸ï ¸ÁÖAqï £ÉƼÀUÉ PÀgÀV ºÉÆÃzÉ.  

ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಟ

ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೪, ೨೦೧೦ ರ ಕನ್ನಡಪ್ರಭದ ಕಾಲೇಜು ರಂಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿತ.

              £Á£ÀÄ NzÀĪÀ ªÉÄÃf£À ªÀÄÄA¢gÀĪÀ QlQ0iÀÄ£ÀÄß vÉgÉzÀgÉ PÀtä£À vÀÄA§ÄªÀAvÀºÀ °°è VqÀUÀ¼ÀÄ EªÉ. ªÀļÉUÁ®PÀÆÌ ¸Àé®à ªÉÆzÀ¯Éà CAzÀgÉ ¸ÀĪÀiÁgÁV K¦æ¯ï - ªÉÄà wAUÀ¼À°è  F VqÀUÀ¼À §½UÉ ¨ÉÃgÉ ¨ÉÃgÉ jÃw0iÀÄ ºÀQÌUÀ¼ÀÄ §gÀÄvÀÛªÉ. CAUÀĵÀÖ UÁvÀæzÀ ºÀQ̬ÄAzÀ »rzÀÄ, ªÀÄÄ¶× UÁvÀæzÀ gÁ©£ï (ªÀiÁåVà gÁ©£ï), §dPÉæ ºÀQÌ, ªÀÄgÀPÀÄnPÀ (ªÀÇqï ¥ÉPÀÌgï) ªÀÄÄAvÁzÀĪÀÅ ¨sÉÃn ¤ÃqÀÄvÀÛªÉ. ºÀļÀÄ ºÀÄ¥ÀàmÉUÀ¼À£ÀÄß SÁ° ªÀiÁqÀÄvÀÛªÉ. Dl DqÀÄvÀÛªÉ. £ÀªÀÄä ºÁUÉ0iÉÄà 0iÀiÁªÁUÀ®Æ ©fû DVgÀÄvÀÛªÉ. EªÀÅUÀ¼À£ÀÄß £ÉÆÃqÀĪÀ D£ÀAzÀªÉà ¨ÉÃgÉ. £ÀªÀÄä£ÀÄß £ÁªÀÅ ªÀÄgÉ0iÀÄĪÀÅzÀPÉÌ ®°vÀ PÀ¯ÉUÀ¼ÀAvÉ0iÉÄÃ, ¥Áæt «ÃPÀëuÉ0iÀÄÆ ¸ÀºÀPÁj JA§ÄzÀÄ £À£Àß C£ÀĨsÀªÀ.

              £À£Àß PÉÆÃuÉ0iÀÄ ºÉÆgÀUÉ EzÀÝ MAzÀÄ CqÀدÁV §VιzÀ ºÀ¼É0iÀÄ ºÉÆUÉ PÉƼɪÉ0iÀÄ M¼ÀUÉ gÁ©£ï ºÀQÌ0iÉÆAzÀÄ vÀ£Àß ªÉÆmÉÖUÀ¼À£ÀÄß EnÖvÀÄÛ.  ªÀÄgÀzÀ ¥ÉÇlgÉUÀ¼À¯ÉÆèà CxÀªÁ PÀlÖqÀUÀ¼À ¸ÀAzÀÄUÀ¼À¯ÉÆèà UÀÆqÀÄ PÀnÖ  ªÉÆmÉÖ ElÄÖ, PÁªÀÅ PÉÆlÄÖ, ªÀÄjUÀ¼À£ÀÄß ¥ÉÇö¸ÀĪÀÅzÀÄ gÁ©£ï ºÀQÌUÀ¼À ¸ÁªÀiÁ£Àå UÀÄt. F ªÉÆmÉÖUÀ¼À C¥Àà  UÀAqÀÄ gÁ©£ï ¤vÀåªÀÇ ºÉÆgÀUɯÁè ¸ÀÄvÁÛr DºÁgÀ ¸ÀAUÀæºÀuÉ0iÀÄ PÁ0iÀÄð ªÀiÁqÀÄwÛvÀÄÛ. PÉÆQÌ£À°è DºÁgÀ vÀÄA©PÉÆAqÀÄ §gÀĪÀÅzÀÄ. ¥ÉÇlgÉ0iÉƼÀUÉ ºÉÆÃUÀĪÀÅzÀÄ. ªÀÄvÉÛ ¥ÀÅ£ÀB SÁ° PÉÆQÌ£À°è ºÉÆgÀUÉ ºÁgÀĪÀÅzÀÄ. »ÃUÉ ¢£ÀPÉÌ ºÀ®ªÀÅ ¨Áj ºÉÆÃV§gÀÄwÛvÀÄÛ. EµÉÖ¯Áè DºÁgÀªÀ£ÀÄß ¸ÀAUÀ滸ÀĪÀÅzÀPÉÆÌøÀÌgÀ, JµÀÄÖ ªÉÄÊ° ºÁgÀÄwÛvÉÆÛà CzÀPÉÌà UÉÆvÀÄÛ. CAvÀÆ §zÀÄPÀ®Ä ¨ÉÃPÁzÀ DºÁgÀ ¸ÀAUÀæºÀuÉ0iÀÄAvÀÆ 0iÀiÁªÀÅzÉà «WÀß«®èzÉà £ÀqÉ0iÀÄÄwÛvÀÄÛ.

       EAwgÀ®Ä, CzÉÆAzÀÄ ¢£À °°è ºÀÆ«£À VqÀzÀ §½UÉ PÉÃgÉ ºÁªÉÇAzÀÄ (gÁmï ¸ÉßÃPï) §AvÀÄ. §¼À¸ÀzÉÃ, ºÁUÉ0iÉÄà SÁ°0iÀiÁV EnÖzÀÝ M¯É0iÉƼÀUÉ £ÀĸÀĽPÉÆArvÀÄ. EzÀ£ÀÄß UÀªÀĤ¹zÀ £Á£ÀÄ, ¥ÀPÀÌ£Éà JzÀÄÝ, ªÀÄ£É0iÀÄ ºÉÆgÀUÀqÉ §AzÀÄ M¯É0iÀÄ §½ ºÉÆÃzÀgÉ ºÁªÀÅ ªÀiÁ0iÀÄ! ºÁÕA! J°è ºÉÆìÄvÀÄ? °°è VqÀzÀ §ÄqÀzÀ°èzÀÝ ¥ÉÇzÉ0iÉƼÀUÉ CµÀÄÖ ¨ÉÃUÀ £ÀĸÀĽPÉÆAqÀÄ ©nÖvÉÃ?! ºÉüÀĪÀÅzÀPÉÌ PÀµÀÖ. CzÀÄ PÉÃgÉ ºÁªÀÅ JA§ÄzÀ£ÀÄß  ¤RgÀªÁV UÀÄgÀÄw¹zÀÝ £Á£ÀÄ, ªÀÄvÀÄÛ CzÀÄ «µÀPÁj C®è JAzÀÄ UÉÆwÛzÀÄÝzÀjAzÀ zsÉÊ0iÀÄð¢AzÀ C¯Éèà ¸ÀÄvÀÄÛªÀÄÄvÀÛ UÀªÀĤ¸ÀÄvÁÛ ¤AvÉ. DzÀgÉ CzÀÄ J®Æè PÁt°®è. £Á£ÀÄ §AzÀzÀÝ£ÀÄß PÀAqÀÄ CqÀV PÀĽwzÉ0iÉÆà JA§ C£ÀĪÀiÁ£ÀªÁ¬ÄvÀÄ. ¸ÀÄvÀÛ®Æ PÀuÁÚr¸ÀÄwÛzÀÝAvÉ0iÉÄÃ, ¥ÀPÀÌ£É ºÁ«£À gÀÄAqÀ PÁt¹vÀÄ! DzÀgÉ C¢ÃUÀ PɼÀªÀÄÄRªÁVvÀÄÛ! CzÀÄ ºÉÃUÉ ¸ÁzsÀå? G½zÀ zÉúÀ J°è ºÉÆìÄvÀÄ? Nºï! ºÁªÀÅ £À£ÀVAvÀ §Ä¢ÞªÀAvÀ. CzÀgÀ ªÀÄÄAqÀ ªÉÄðvÀÄÛ! CAzÀgÉ M¯É0iÉƼÀUÉ £ÀÄVÎ, C°èAzÀ ºÉÆUÉ ºÉÆgÀºÉÆÃUÀĪÀ PÉƼÀªÉ0iÀÄ£ÀÄß ºÉÆPÀÄÌ, CzÀgÀ ªÀÄÆ®PÀ PÉƼÀªÉ0iÀÄ E£ÉÆßAzÀÄ vÀÄ¢0iÀÄ°èzÀÝ gÁ©£ï ªÉÆmÉÖUÀ¼À£ÀÄß ¸ÁéºÁ ªÀiÁrvÀÄÛ! ºÀQÌUÀ½UÉ w½0iÀÄzÀAvÉ ¸À¢Ý®èzÉà ºÉÆgÀ £ÀqÉ¢vÀÄÛ. DºÁ! ºÁ«£À §Ä¢ÞªÀAwPÉ0iÀÄ£ÀÄß PÀAqÀÄ £Á£ÀÄ ªÀÄ£ÀzÀ¯Éèà CZÀÑjUÉÆAqÉ. CzÀgÀ £Á¹PÀPÉÌ°èAzÀ ¸ÀAªÉÃzÀ£É ¹QÌvÉÆà w½0iÀÄzÀÄ! 

              ‘C0iÉÆåÃ! F ºÁªÀÅ 0iÀiÁPÁzÀgÀÆ §AzÀÄ gÁ©£ï ªÉÆmÉÖUÀ¼À£ÀÄß wA¢vÀ¥Àà?' CAvÀ £À£ÀUÀ¤¸À®Ä DgÀA¨sÀªÁzÀzÀÄÝ UÀAqÀÄ ªÀÄvÀÄÛ ºÉtÄÚ gÁ©£ï ºÀQÌUÀ¼ÀÄ DPÀæAzÀ£À ±ÀÄgÀÄ ªÀiÁrzÀ §½PÀªÉÃ. CzÉãÀÄ aÃgÁl! CzÉãÀÄ PÀÆUÁl! Q«0iÀÄ£ÀÄß PÉÆgÉ0iÀÄĪÀAvÉ ¤gÀAvÀgÀªÁV C¼À¯ÁgÀA©ü¹zÀÄݪÀÅ. EµÀÄÖ ¢£À ºÀQÌUÀ¼À£ÀÄß £ÉÆÃr ¸ÀAvÉÆõÀ¥ÀqÀÄwÛzÀÝ, ºÀQÌUÀ¼À Dl, fêÀ£À ±ÉÊ°0iÀÄ£ÀÄß £ÉÆÃr0iÉÄà ¸ÀªÀÄ0iÀÄ PÀ¼É0iÀÄÄwÛzÀÝ £À£ÀUÉ FUÀ CzÉà ºÀQÌUÀ¼À aÃgÁlªÀÅ (ªÀiÁ£À¹PÀ) »A¸É JAzɤ¸À¯ÁgÀA©ü¹vÀÄÛ. K£ÀÄ ªÀiÁqÀĪÀÅzÀÄ? ¸À»¹PÉƼÀîzÉà G¥Á0iÀÄ«gÀ°®è. PÀ®Äè ºÉÆqÉzÀÄ Nr¸À®Ä ªÀÄ£À¸ÁìUÀ°®è. EzÉÆAzÀÄ jÃw £À£Àß vÁ¼Éä0iÀÄ ¥ÀjÃPÉë CAvÀAzÀÄPÉÆAqÀÄ ¸ÀĪÀÄä¤zÉÝ. ¢£ÀUÀ¼ÉzÀAvÉ D aÃgÁlªÀÅ £À£Àß Q«UÉ C¨sÁå¸ÀªÁV ºÉÆìÄvÀÄ. ªÀÄwÛÃUÀ ºÉtÄÚ ºÀQÌ ªÉÆmÉÖ EnÖvÀÄ. UÀAqÀÄ ºÀQÌ vÀ£Àß DgÉÊPÉ0iÀÄ£ÀÄß DgÀA©ü¹vÀÄ. CªÀÅUÀ¼À ¸ÀAvÀ¸ÀzÀ ¢£ÀUÀ¼ÀÄ DgÀA¨sÀªÁVzÀÄݪÀÅ.

              D ¢£À ¨É¼ÀUÉÎ £À£ÀUÉ §0iÉÆÃmÉPÉÆßïÉÆf ¥ÀjÃPÉë. ªÀÄvÉÛ ºÀQÌUÀ¼ÀÄ eÉÆÃgÁV aÃgÁqÀ¯ÁgÀA©ü¹zÀĪÀÅ. "C0iÉÆåà zÉêÀgÉÃ, ¥ÀjÃPÉë0iÀÄ ¢£ÀªÁzÀgÀÆ £ÉªÀÄ䢬ÄAzÀ NzÀ®Ä ©rgÀ¥Áà!" CAvÀAzÀÄPÉƼÀÄîwÛgÀĪÁUÀ¯ÉÃ, ªÀÄvÉÛ ¥ÀævÀåPÀëªÁVzÀÝ PÉÃgÉ ºÁ«£À ªÉÄÃ¯É £À£Àß zÀ馅 ºÀj¬ÄvÀÄ. Nºï! ªÀÄvÉÛ OvÀtPÉÌ CwyUÀ¼ÀÄ §A¢zÀÝgÀÄ! F ¨Áj ºÀQÌUÀ¼À ¥Àæw¨sÀl£É eÉÆÃgÁVvÀÄÛ. PÀ¼ÉzÀ ¨Áj ¸À¢Ý®èzÉà §AzÀÄ, ªÉÆmÉÖ0iÀÄ£ÀÄß wAzÀÄ ºÉÆÃVzÀÝ ªÉÊj0iÀÄ£ÀÄß FUÀ ªÀÄvÉÛ PÀAqÁUÀ ºÀQÌUÀ½UÉ gÉÆõÀ GPÉÌÃjvÀÄÛ. °°è VqÀzÀ ¥ÉÇzÉ0iÀÄ §½0iÀįÉèà EzÀÝ ¥ÉÃgÀ¼É VqÀzÀ ªÉÄÃ¯É PÀĽvÀÄ PÉÃgÉ ºÁ«£À ZÀ®£ÀªÀ®£ÀUÀ¼À£ÀÄß UÀªÀĤ¸ÀÄvÀÛ¯Éà QgÀÄZÁl DgÀA©ü¹zÀÄݪÀÅ. EªÀÅ JµÀÄÖ QgÀÄazÀgÉãÀÄ ¥Àæ0iÉÆÃd£À? PÉÃgÉ ºÁ«UÉ PÉüÀ¨ÉÃPÀ¯Áè?! CzÀPÉÌ Q« EzÀÝgÉ vÁ£ÉÃ?! CzÀÄ ºÀQÌUÀ¼À UÀÆr£ÉƼÀUÉ ºÉÆÃUÀĪÀ zÁj0iÀÄ£ÀÄß ºÀÄqÀÄPÀÄwÛvÀÄÛ. ªÀÄ£ÀĵÀågÀ §Ä¢ÞUÀÆ, ºÁ«£À §Ä¢ÞUÀÆ CzÉãÀÄ CAvÀºÁ ¸ÀA§AzsÀªÉÇà £Á£Àj0iÉÄ. DzÀgÉ «±ÉõÀªÉAzÀgÉ ºÁ«UÉ F ¨Áj ºÀQÌUÀ¼À UÀÆrUÉ M¼ÀVAzÉƼÀUÉà ºÉÆÃV §gÀĪÀ zÁj ªÀÄgÉvÀĺÉÆÃVvÀÄÛ. C°èUÉ ªÀÄgɪÀÅ ªÀÄ£ÀĵÀågÀ£ÀÄß ªÀiÁvÀæ PÁqÀĪÀ ¸ÀªÀĸÉå C®è JA§ÄzÀÄ ¢lªÁ¬ÄvÀÄ. PÉÃgÉ ºÁªÀÅ D UÀÆrUÉ ºÀvÀÄÛªÀÅzÀPÁÌV ªÉÆzÀ®Ä VqÀUÀ¼À ªÀÄÆ®PÀ UÉÆÃqÉUÉ ºÀvÀÄÛªÀÅzÀPÉÌ ¥Àæ0iÀÄwß¹vÀÄ. ¤zsÁ£ÀªÁV VqÀzÀ UÉ°è£À ªÉÄðAzÀ vÀ¯É JwÛ, UÉÆÃqÉUÉ vÀ£ÀߣÀÄß CAn¹PÉƼÀî¨ÉÃPÉ£ÀÄߪÀµÀÖgÀ°è UÀAqÀÄ gÁ©£ï ¥sÀPÀÌ£É ºÁj §AzÀÄ ºÁ«£À vÀ¯É0iÀÄ£ÀÄß vÀĽ¬ÄvÀÄ. ºÁªÀÅ vÀ¯É0iÀÄ£ÀÄß PɼÀPÉ̼ÉzÀÄPÉÆArvÀÄ. ªÀÄvÉÛ ¨ÉÃgÉ zÁj K£ÁzÀgÀÆ EzÉ0iÉÆà JAzÀÄ ºÀÄqÀÄPÀ¯ÁgÀA©ü¹vÀÄ. ¸Àé®à PɼÀUÀqÉ0iÉÄà ºÀjzÁr ªÀÄvÉÛ, £ÉÃgÀªÁV UÉÆÃqÉ0iÀÄ ªÀÄÆ®PÀªÉà UÀÆrgÀĪÀ°èUÉ ºÀvÀÛ®Ä ¥Àæ0iÀÄwß¹vÀÄ. MªÉÄä UÉÆÃqɬÄAzÀ eÁj PɼÀPÉÌ ©vÀÄÛ. E£ÉÆߪÉÄä ºÀQÌ §AzÀÄ PÀÄQÌvÀÄ. ªÀÄvÉÛ vÀ£Àß ªÉÄïÉÃgÀĪÀ ¥Àæ0iÀÄvÀßzÀ°è ºÁªÀÅ «¥sÀ®ªÁ¬ÄvÀÄ. CµÀÄÖ ¸ÀÄ®¨sÀzÀ°è vÀ£ÀߣÀÄß vÁ£ÀÄ ©lÄÖPÉÆqÀzÉ, ¨ÉÃgÉãÁzÀgÀÆ ªÀiÁUÀðUÀ½ªÉ0iÉÄà JAzÀÄ ºÀÄqÀÄPÀ¯ÁgÀA©ü¹vÀÄ. K£ÀÄ ªÀiÁrzÀgÀÆ »AzÉ G¥À0iÉÆÃV¹zÀÝ PÉƼÀªÉ0iÀÄ ºÁ¢UÉ CzÀÄ §gÀ¯Éà E®è. ºÉÆgÀUÀqɬÄAzÀ 0iÀiÁªÀ jÃw0iÀÄ°è ¥Àæ0iÀÄwß¹zÀgÀÆ F zÉÆqÀØ ºÀQÌ ©qÀĪÀÅ¢®è. DºÁgÀªÀ£ÀÄß ºÀÄqÀÄQ0iÀÄÆ zÀQ̹PÉƼÀî¯ÁUÀzÉ PÉÆ£ÉUÉ ¨sÀæªÀĤgÀ¸À£ÀUÉÆAqÀÄ ºÁªÀÅ vÀ£Àß ºÁ¢ »r¬ÄvÀÄ. CµÀÖgÀ°è ¥ÀjÃPÉëUÉ ºÉÆÃUÀ®Ä ¸ÀªÀÄ0iÀĪÁVvÀÄÛ. vÀ¯É0iÀÄ°è ºÁªÀÅ - ºÀQÌ wgÀÄUÀÄwÛvÀÄÛ. qÁ«ð£ÀߣÀ vÀvÀézÀAvÉ0iÉÄà G½«UÁV ºÉÆÃgÁlªÀÅ ªÀÄ£ÀĵÀågÀ®èµÉÖà C®èzÉ EvÀgÀ ¥Áæt - ¥ÀQëUÀ¼À°è0iÀÄÆ EzÉ  

J£ÀÄߪÀÅzÀPÉÌ ¸ÁQë zÉÆgÀQvÀÄÛ.

     

How to cope with the competition?

           I write this in response to the article of Mr. Sreenivas Injeti on 8th August 2010 in the open page section of ‘The Hindu’ titled The Snake boat and the Dragon boat (The same article has been posted in this blog below).  He has aptly depicted the way in which China has made progress in the field of sports. At the same time he has succinctly analysed why India has fallen back from recording similar progress in sports. I would like to add my thought to this Indian predicament.

When we compare India with China, we find lot of flaws in our developmental process. When China stood first in the rank list during the Olympics 2008 with 100 medals in hand, we were standing at 50th position with only 3 medals. Why this is so? In fact, the rule of single communist party has favoured China a lot. The developmental foresights of the administrators who rule China have taken it to this height with in such a short time. I do not mean that India don’t have foresighted leaders. But they are in different parties! If all these leaders had joined together in a single party India too could achieve much more advancement. Then, is it that the multi- party system is the blocking factor in the development of India? The answer is partly ‘yes’ and partly ‘no’. Because, the difference in political ideology keeps the political parties broken even in the issue of India’s prestige. Leaders are busy in blaming the others. Even if any action taken by a ruling party is good, the opposition party opposes it with a sense of ego. Further the politicians want to make the hay when the sun shines. They become ‘haves’ by accumulating money and add to the list of capitalists. But this problem is not there in China.

 Why the intelligentsia is quiet about this? Why the officers lack integrity in their action? What happens in India is that the IAS officers also  have to listen to the ministers who have very low educational qualifications. If they don’t heed to them the politicians use their power and transfer those officers who opposes the views of a politicians. Even the detective agencies like CBI are not acting like a constitutional body. They too have the pressures of political influences. So I think, unless we depoliticise the non-political institutions it is not possible to cope with the competition.

( I had sent this write up to The Hindu for Letter to the editor column. But it was not published.)                                      

The Snake boat and the Dragon boat

This is an article written by Sri Srinivas Injeti in 'The Hindu' on August 8, 2010.  Felt the matter is interesting. So posting it in my blog. My response to this article has also been posted.

The Snake boat, with over 400 years of history, dating back to the Kings of Alappuzha in Kerala, and the Dragon boat, with over 2000 years of history, associated with the iconic river of Chang Jiang (better known as the Yangtze in China), symbolise the strong tradition of indigenous sports in the two countries. But the sporting performance of India and China over the last five or six decades reminds us of the famous fable of the Tortoise and the Hare. India hosted the first Asiad in 1951, nearly four decades before China did it in 1990, but failed to reap the early bird advantage.

China, on the other hand, made its first appearance at the second Asiad in 1954 and stood sixth in the medal tally, just below India. However, unlike India, China fully recognised the power of sports and harnessed it completely. No wonder, the Tortoise slowly and steadily overtook the Hare. China came third in Tehran in the 1974 Asiad, second in Bangkok in the 1978 Asiad, and first in Delhi in 1982 Asiad; a position that it has retained for the past 28 years and is expected to repeat at Guangzhou later this year.

In Olympics, after drawing a blank in Helsinki in 1952, China withdrew from the Games for over three decades, before returning in 1984 and securing the fourth position at the Los Angeles Olympics. Finally, in 2008, at the Beijing Olympics, China topped the medal tally. Perseverance, patience and purposefulness paid off, and the Tortoise won the Olympic race!

China's continuous surge has been largely attributed to its single-minded mission to reach the top. It was all along focussed on the promotion of community and competitive sports to the highest standards. A Physical Health Law was passed in 1995, and it formed the basis of a nationwide physical fitness programme. With over 6,00,000 stadiums and 2,00,000 training centres, today more than 60 per cent of China's population aged between seven and 70, and 95 per cent of its student population meet the national fitness standards. No wonder, China has now emerged as a major sporting nation.

In stark contrast, India is still hugely deficient in sporting performance. Barring around 50 million, the population does not even have access to basic sporting facilities. More than half of the 1.2 million schools in the country have no access to playing-fields. There aren't enough sports and physical education instructors. And the integration of sports and physical education with school curriculum is still a far cry. Our pathetic sports performance says it all!

China ventured into hosting mega events only after establishing itself as a major sporting power. But once it took that responsibility, it never looked back. It has excelled in both staging the Games and topping the medal tally. China is credited with having staged the most spectacular Olympics till date, which has even left London, the only city to host Olympics thrice in the past, extremely nervous.

Our sports administrators, on the contrary, appear obsessed with staging mega events notwithstanding our indifferent sporting performance. The argument that mega events help to create a lasting sporting legacy, besides promoting excellence, still remains largely unsubstantiated, going by our own experience. Empirical evidence also shows that most countries that have hosted mega events have had a long track record of strong sporting performance. So, no matter how swanky Delhi looks, or how spectacular the opening ceremony of the forthcoming Commonwealth Games may be, our national prestige will essentially lie in our sporting performance and not merely in our staging performance.

China's focus on select sports is another reason for its success. Unlike our ‘Jack of all trades' approach, China's ‘focus sports' like gymnastics, weightlifting, table tennis, shooting, badminton, judo, swimming, and athletics and traditional sports are those having the maximum events and hence, offering maximum medal prospects. The problem staring us in the face is our abysmally low level of performance in core sports such as athletics, gymnastics and swimming. Hence, if at all we are to do well in international sports, we must start from scratch. Let's do what China did in 1995 – make sports for all, compulsory!

Another major advantage that China has over India is the inclusion of many of its traditional sports such as fencing, wushu and karate in major competitions, which account for nearly 50 events. India, on the other hand, has managed only the inclusion of kabaddi in Asiad.

Other traditional sports such as kushti (Indian- style wrestling), kho kho, mallakhamb, kalarippayattu and Thang Ta are still nowhere on the horizon of becoming international sports.

This brings us back to the Snake boat and Dragon boat story. While both, along with boats from other parts of the world, are poised to make an appearance at the 2012 London Olympics inaugural ceremony, Snake boat racing, as a sport, is yet to venture out beyond the Indian shores, whereas the Dragon boat racing has firmly established itself as a popular international sport, having already gained entry into the Asian Games and knocking at the doors of the Olympic Games.

Come on, India! Let's wake up as a nation, prepare ourselves as a nation, and compete as a nation to catch up with the Dragon boat!

( The writer is a civil servant and the views expressed here are his own. His email is srinivasinjeti26@gmail.com)

China ventured into hosting mega events only after establishing itself as a major sporting power. But once it took that responsibility, it never looked back. 

ಬಟ್ಲರ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್

ಈ ಲೇಖನವು ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 7, 2010 ರ ಕನ್ನಡ ಪ್ರಭದ 'ಕಾಲೇಜು ರಂಗ'ದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.


                     "ಏನೋ ಚೇತನ್, ಹೇಗಿದ್ದೀಯ?!" ಬಹು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ ಗೆಳೆಯನನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಸಂತೋಷವುಕ್ಕಿತು. "ಹಾಯ್, ಐ ಆಮ್ ಫೈನ್" ಎಂದ. ಹಿಂದೆಲ್ಲಾ "ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೇನೆ" ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಆತನ  ಉತ್ತರ ಕೇಳಿ ಏನಪ್ಪಾ ಇದು ವಿಚಿತ್ರ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಮುಗಿಸಿ ಬೆಂಗ್ಳೂರಲ್ಲಿ  ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕಿ  ವರ್ಷ ಕಳೆಯುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡವೇ ಮರೆತುಹೋಯ್ತೇ? ಅಲ್ಲ, ಬಿ.ಇ. ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದಾಗಲೂ  ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಈತನ ನಾಲಗೆ ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ದಪ್ಪಗಾಯಿತೇ? ಕನ್ನಡೋಚ್ಚರಣೆ ಇವನ ನಾಲಗೆಯಲ್ಲಿ ಮಗುಚದಾಯಿತೇ ಅಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಹಾಗಂತ ಮುಖ ಭಾವದಲ್ಲಾಗಲೀ, ಮಾತಿನಲ್ಲಾಗಲೀ ಅದನ್ನು ತೋರ್ಪಡಿಸಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಕನ್ನಡದಲ್ಲೇ ಮಾತು ಮುಂದುವರೆಸಿದೆ. "ಏನಯ್ಯಾ! ಅವತ್ತು ಅಷ್ಟು ತೆಳ್ಳಗಿದ್ದೆ. ಈಗ ನೋಡಿದರೆ ಒಳ್ಳೆ ಆನೆ ಮರಿ ಥರಾ ಬೆಳೆದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀಯ!" ಅಂತ ಸ್ನೇಹಾಚಾರದಿಂದ ಅವನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿದೆ. "ದಾಟ್ ಈಸ್ ಬಿಕಾಸ್ ಆಫ್ ಹೆವಿ ವರ್ಕ್ ಎಂಡ್ ಮೋರ್ ಈಟಿಂಗ್. ಐ ಡೋಂಟ್ ಗೆಟ್ ಟೈಮ್ ಟು ಎಕ್ಸರ್ ಸೈಸ್". ಅವನ ಈ ಉತ್ತರ ಕೇಳಿ ಅವನ ಹೆಗಲ ಮೇಲಿದ್ದ ಕೈ ತನ್ನಿಂತಾನೇ ಕೆಳಗಿಳಿಯಿತು. ಆ ಆತ್ಮೀಯತೆಯ ಭಾವ ಕಳೆದು ಹೋಯಿತು. ಆದರೂ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು, ಏನು ಉತ್ತರ ಎಲ್ಲ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಲ್ಲೇ ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ?! ಕನ್ನಡ ಮರೆತು ಹೋಯ್ತಾ ಹೇಗೆ?" ಅಂತಂದದ್ದಕ್ಕೆ, "ನಥಿಂಗ್  ದಾಟ್ ಲೈಕ್. ಬಟ್ ನೌ ಐ ನಾಟ್ ಯೂಸ್ ಡ್ ಟು ಕನದ. ಸೋ ಐ ಪ್ರಿಫರ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಓನ್ಲೀ" ಎಂದುತ್ತರಿಸಿದ. "ಎಲಾ ಇವನ! ಇಷ್ಟು ಬೇಗ ಕನ್ನಡ ಮರೆತು ಹೋಯಿತೇನೋ? ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡು. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಆದ್ರೂ ನನಗೆ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ಅದನ್ನಾದ್ರೂ ನಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವ ಹಾಗೆ ಮಾತನಾಡು. ನೀನು ಮಾತಾಡುವ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕೇಳಿದರೆ ಅದು ಅಲ್ಲಿಗೇ ಆದೀತು. ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗ್ಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ" ಅಂತಂದೆ. ನನ್ನ ಮಾತಿನ ಮರ್ಮವನ್ನು ಅರಿಯದ ಆತ, "ಓಹ್! ಈಸ್ ಇಟ್ ! ಗ್ರೇಟ್. ಐ ಟೂ ಗೆಸ್ಸ್ ಡ್ ದಾಟ್ ಯು ಮೇ ನಾಟ್ ಅಂಡರ್ ಸ್ಟಾಂಡ್ ಮೈ ಇಂಗ್ಲಿಷ್. ಬಿಕಾಸ್ ಇಟ್ ಈಸ್ ಕಾರ್ಪೋರೇಟ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್. ಯು ಪೀಪಲ್ ಸ್ಪೀಕ್ ಸಿಂಪಲ್ ಬಟ್ಲರ್ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ರೈಟ್" ಅಂತ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಗೇಲಿ ಮಾಡಿದ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ರಿಂಗಣಿಸಿತು. ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ನನ್ನ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ನ ಗೆಳೆಯ ಜಾನ್ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಕೆಲವು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಅಂತ ನಮ್ಮೂರಿಗೆ ಬಂದು, ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಉಳಿದು ಹೋಗಿದ್ದ. ಯುರೋಪ್ ನಲ್ಲಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಿಸೈಕ್ಲಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದ ನಾನು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಆತನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಅದಕ್ಕುತ್ತರವಾಗಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಡೆಯಿಂದ ಮಾಹಿತಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ನನಗೆ ಹೇಳಲು ಕರೆ ಮಾಡಿದ್ದ. ಅವನೊಂದಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಲ್ಲಿ ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೆ ಮಾತನಾಡಿದೆ. ನಮ್ಮ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಸುಮ್ಮನೇ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಗೆಳೆಯ ಚೇತನ್, ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಮಾತು ಮುಗಿದಾಕ್ಷಣ ಹೇಳಿದ, "ಅಲ್ಲ ಮಾರಾಯ! ನನಗಿಂತ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನೀನೇ ಮಾತಾಡ್ತೀಯಲ್ಲ"?! "ಹೌದು, ಉಪಾಯವಿಲ್ಲ. ಜಾನ್ ಗೆ ಕನ್ನಡ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಲ್ಲೇ ಮಾತಾಡಬೇಕಷ್ಟೇ" ಎಂದೆ.  "ಕ್ಷಮಿಸು ಮಾರಾಯ. ನಾನು ನಿನಗೇನೂ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅಂತಂದುಕೊಂಡು ನನಗೆ ಬರುವ ಅಷ್ಟೋ, ಇಷ್ಟೋ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನ್ನು ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ಮಾತಾಡಿದ್ದು. ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಬರ್ತದೆ ಅಂತ ಮೊದಲೇ ಗೊತ್ತಿದ್ದಿದ್ರೆ ನಾನು ಆಗಲೆ ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ದೆ" ಅಂತ ತನ್ನ ಮೂರ್ಖತನವನ್ನು ಹಳಿದ. "ಓಹ್! ನೀನಿನ್ನೂ ಕನ್ನಡ ಮರೆತಿಲ್ಲ! ನಾನು ನಿನಗೆ ಕಾರ್ಪೋರೇಟ್ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತು ಹೋಗಿದೆ ಅಂತಂದುಕೊಂಡೆ" ಎಂದು ಮಾತಿನಲ್ಲೇ ತಿವಿದೆ. ನನ್ನ ಮಾತಿನ ತಿವಿತವನ್ನು ಅರ್ಥವಿಸಿಕೊಂಡು, " ಆ ವಿಷಯವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ಮಾರಾಯ. ಈಗ ನೀನು ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿದ ವಿಷಯ ಎಂಥದ್ದು?" ಅಂತ ವಿಚಾರಿಸಿದ. ಆಗ ನನ್ನ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ರಿಸೈಕ್ಲಿಂಗ್ ಯೂನಿಟ್ ನ್ನು ನಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿ, ತ್ಯಾಜ್ಯ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮಾಡುವ ನನ್ನ ಆಲೋಚನೆಯ ಕುರಿತು ಅವನಿಗೆ ವಿವರಿಸಿದೆ. ಅಲ್ಲದೇ ಆ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಯೂರೋಪ್ ನಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬಳಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನೂ ವಿವರಿಸಿದೆ. "ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ನಾನೂ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಬಹುದೇ" ಅಂತ ತನ್ನ ಉತ್ಸುಕತೆಯನ್ನು ತೋರಿದ. ನನಗೂ ಒಬ್ಬನ ಸಹಾಯ ಬೇಕಿತ್ತು. ಸಂತೋಷದಿಂದ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡೆ. "ಸರಿ ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ಒಟ್ಟಿಗೇ ಸೇರಿ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡೋಣ, ಬಾ" ಅಂತ ಬೈಕನ್ನೇರಿದೆವು. ಹೊರಡುವ ಮೊದಲು "ನಾವು ಬೇರೆ ಭಾಷೆ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರೂ, ನಮ್ಮತನ ಬಿಟ್ಟುಹೋಗದಂತೆ ಜಾಗ್ರತೆ ವಹಿಸಬೇಕು" ಅಂತಂದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಚೇತನ್ "ಒಪ್ಪಿದೆ ಕಣೋ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ನಕ್ಕ. ನಾನೂ ನಕ್ಕು, ಬೈಕ್ ಹೊರಡಿಸಿದೆವು.